Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِنجیلِ مَتّی 6:13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

13 اِما ره آزمودِ دِله نیار بلکه اِما ره شیطانِ جِم رهایی هاده،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

13 اَمَرِه آزمونِ دِلِه نیار، بلکه اَمَرِه شِیطانِ جی نِجات هَدِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

13 اَمارِه آزمودی دِلِه نیار، بَلگی اَمارِه شِیطانی جا رَهایی هادِه،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِنجیلِ مَتّی 6:13
57 Iomraidhean Croise  

بیدار بوئین و دِعا هاکانین تا آزمودِ دِله نَکِفین. حَییقَتِن روح خوانه ولی تَن ناتِوونه


و وِشونِ تَعلیم هادین که اونچی شِما ره دَستور هِدامه ره به جا بیارِن. بَدونین مِن تا آخِرِ زِمون هَمِش شِمه هِمراه دَرمبه.»


شِمه گَب فِقَط اَره یا نا بوئه. ویشتَر از این، شَریرِ جِم هَسه.


تِ پادشاهی بیِّه. تِ خواسه هَمون طی كه آسِمونِ دِله اِجرا بونه، زِمینِ سَر هَم اِجرا بَووه.


مِن نِخوامبه وِشونِ این دِنیائه جِم بَوِری، بلکه خوامبه وِشونِ اون شَریرِ جِم حفظ هاکانی.


هیچ آزمودی شِمه وِسه نییَمو که بَقیه آدِمونِ وِسه نییَمو بوئه. خِدا وِفادارِ؛ وه نییِلنه شه تِوانِ جِم ویشتر، آزمود بَووین، ولی آزمودِ دِله، یِتا راه فِرار هم اییِلنه تا شِما بَتونین طاقِت بیارین.


به غیر از این، اگه تِ روح دِله شِکر هاکانی، چی طی کِسی که نِفَهمِنه که تِ چی گانی، تِ شِکر هاکاردِنِ وِسه آمین باره؟ چوون که نَدونده دَره چی گانی!


چوون خِدائه تِمومِ وَعده‌ ها مَسیحِ دِله ’اَره‘ هَسه و همینِ وِسه وه طَریقِ جِم هَسه که اِما ’آمین‘ گامبی، تا خِدا جِلال بَیره.


که شه جانِ اَمه گِناهونِ وِسه هِدا تا اَمه پییِر و خِدائه ارادهِ هِمراه، این شرِّ دورانِ جِم آزاد هاکانه.


تا آسِمونِ جِم خِدائه ریکائه بییَموئِنِ اِنتظارِ بَکِشین، که خِدا مِرده هائه جِم وه ره زنده هاکارده، یعنی عیسی، که اِما ره اون غَضِبِ جِم که بعداً اِنه آزاد کانده.


ولی خِداوند وِفادارِ؛ وه شِما ره پایدار کانده و اون شَریرِ پَلی شِمه جِم محافظت کانده.


اِسا، اون پادشاه دوران، اون که تا اَبد دَره و نَوونه اونِ بَدیئِن، اون یِتا خِدا ره تا اَبد و تا اَبد حِرمت و جِلال بوئه؛ آمین!


بَعضیا مسخره بَینه و شِلاق بَخُردِنه، و حَتَّی زَنجیلِ هِمراه دَوِسه بَینه و زندون دَکِتِنه.


هوشیار بوئین، شِمه حِواس دَووه، شِمه دِشمِن اِبلیس، شیری واری غرّش کانده و هر طَرِف گِردِنه، یه نَفِرِ دِمبال دَره تا وه ره بِبَلعه.


پَس خِداوند دونده چی طی صالحِ آدِمونِ آزمودهائه جِم نِجات هاده و گِناهکارونِ داوِریِ روزِ مکافات وِسه داره،


اونی که گِناهِ دِله زندگی کانده اِبلیسِ جِم هَسه، چوون اِبلیس از هَمون اَوِّل گِناهکار بییه. اینِ وِسه خِدائه ریکا ظِهور هاکارده تا اِبلیسِ کارا ره باطل هاکانه.


مِن که زِندِمه. بَمِردِمه و هارِش همیشهِ وِسه زندِمه و مَرگ و مِرده هائه دِنیائه کِلیت ها مِ دَس دَره.


بعدِ این چیا، یِتا صِدا بِشنُسِمه یِتا گَتِ جمیَّتِ صِدائه واری آسمونِ دِله؛ که داد زونه: «هَلِلویا! نِجات و جِلال و قِوَّت اَمه خِدائه شِنه،


و اون بیست و چهارتا پیر و اون چهارتا زنده مخلوق شه دیمِ سَر دَکِتِنه ‌و خِدا که تَختِ سَر نیشته بییه ره پرسِش هاکاردِنه و بااوتِنه: «آمین. هَلِلویاه!»


اون عِذاب هائه جِم که خَله زود کَشِنی، نَتِرس. هارِش، اِبلیس خَله زود شِمه جِم بَعضیا ره زِندونِ دِله دِم دِنه تا آزمود بَووین و ده روز عِذاب بَکِشین. تا مَرگ وِفادار بَمون، که مِن زندگیِ تاجِ تِ ره دِمبه.


وه، وِشونِ چِشائه جِم هر اَسری ره پاک کانده. و دییه مرگی دَنییه؛ و دییه هیچ شیون و هیچ برمه و هیچ دردی دَنیه، چوون اَوِّلین چیا از بین بوردِنه.»


چوون که تِ مِ کِلامِ صبر و تِحَمُّل خَوِری داشتی، مِنِم تِ ره اون آزمودِ ساعتِ دِله دارمه اون ساعت که تِمومِ دِنیائه سَر اِنه تا زِمینِ سَرِ مَردِمِ آزمود هاکانه.


«لائودیکیهِ کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «اون که آمینِ، اون که وِفادار و حَییقی شاهدِ، اون که خِدائه خلقتِ سرچشمه ئه، این طی گانه:


بعد بِشنُسِمه که هر خَلق بَییه ای که آسمونِ دِله و زِمینِ سَر و زِمینِ بِن و دریائه دِله، و هر چی که اونائه دِله دَره، گانه: «اون تخت نشینِ وِسه و وره وِسه، حمد و ثناء و حِرمت و جِلال و قِوَّت بِیّه، تا اَبد و تا اَبد.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan