اِنجیلِ مَتّی 4:8 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁸ اَت کَش دییه ابلیس وه ره گَتِ کوهِ سَر بَوِردِه و تِمومِ دِنیائه مملکتِ شِکوهِ، وه ره سِراغ هِدا

گیله ماز

⁸ یِدَفِه دیگه، اِبلیس اونه گَتِه کوهِ سَر بَبِرده وتمام دنیایِ مَملکَت رِه تمام اوشانه شکوه وجلال هَمرَه اونه نشان هَدَه

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁸ یَکَش دییَر، اِبلیس وِرِه گَتِه کوهی سَر بَوِردِه و دِشتِه دِنیایی مَملِکتی شِکوهِ وِرِه هَم هادا

اِنجیلِ مَتّی 4:8 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 16:26

آدِمِ وِسه چه نَفعی دارنه که تِمومِ دِنیا ره داره، ولی شه جانِ اَز دَس هاده؟ چوون وه دییه به هیچ قِیمَتی نَتونده شه جانِ پَس بَیره.

اِنجیلِ مَتّی 4:5

اون وَخت اِبلیس وه ره مِقَدَّسِ شَهرِ دِله بَوِردِه و یَهودیونِ گَتِ مَعبِدِ تِک بییِشته

اِنجیلِ یوحنا 5:20

چوون پییِر، ریکا ره دوس دارنه و هر چی شه کانده ره وه ره سِراغ دِنه و این کارائه جِم گَتتِر هم وه ره سِراغ دِنه تا شِما بِهت هاکانین.

اول پِطرُس 1:24

چوون، «تِمومی جسم، واشِ واریِ و تِمومِ وه جِلال واشِ گُلِ واریِ؛ واش خِشک بونه و وه گلها کَلِنِنه،

یوحنایِ مکاشفه 11:15

بعد هَفتِمین فرشته شه شیپورِ دِله فوت هاکارده؛ و بِلندِ صِداهایی آسمونِ دِله دَپیته که گاتِنه: «دِنیائه پادشاهی، اَمه خِداوند و وه مَسیحِ شِنه. و وه تا اَبد و تا اَبد سلطِنت کانده.»