اِنجیلِ مَتّی 4:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی6 وه ره بااوته: «اَگه تِ خدائه ریکائی، شه ره اینجه جِم جِر دِم هاده، چوون مزامیرِ کتابِ دِله بَنوِشته بَییه: خِدا شه فِرشته ها ره دَستور دِنه و وِشون تِ ره شه دَسِ سَر گِرننه تا نَکِنه تِ لینگ سَنگِ کَش بَخُرِه.'» Faic an caibideilگیله ماز6 و اونه باَگوته: «اَگه تو خُدایِ ریکا هیسی، تِرِه ایجه یه جی جیر تُوواد، چون مَزمورِ کِتابِ دِلِه بَنویشتِه هَبا: «”خُدا خودشه فِرشتِگانِ دَستور دَنه و اوشان، تِره خودِشانِه دَسِّ سَر گیرنَن، نَکُنِه تی لِنگِ، سَنگی رِه بَزِنی.“» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی6 و وِرِه بُتِه: «اگه تو خِدایی ریکا هَسّی، شِرِه ایجِه ای جا جِر اِنگِن، چون مزامیری کیتابی دِلِه بَنوِشت بَوِه: «”خِدا شی فِرشتِگونِ دَستور دِنِه و وِشون تِرِه شی دَسی سَر گیرِنِه تا نَکِنِه تی لینگ سَنگی کَش بَخارِه.“» Faic an caibideil |