اِنجیلِ مَتّی 4:3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی3 اون وَخت وَسوسه گَر وه ره نَزیک بَییه بااوته: «اَگه تِ خدائه ریکایی، این سَنگا ره بار نون بَووِن.» Faic an caibideilگیله ماز3 اونوَخت وَسوَسِه گَر اونِه نَزدیک هَبا و باَگوته: «اَگِه تو خُدای ریکائی، این سَنگِشان رِه باگو نان هَبون.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی3 اونوَخت وَسوَسِه گَر وِرِه نَزیک بَوِه و بُتِه: «اگه تو خِدایی ریکا هَسّی، هَین سَنگیشونِ بُو نون بَوو.» Faic an caibideil |