اِنجیلِ مَتّی 3:17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی17 بعد یِتا صدا آسِمونِ جِم بِشنُسه بَییه كه گاته: «این مِ جانِ ریکائه كه وه جِم خِشالمِه.» Faic an caibideilگیله ماز17 ایما ایتا صِدا آسِمانِ جی بِشنَوِسِّه هَبا که باگوته: «این می جانِ ریکائِه که اونه جی خوشحالَم.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی17 اَزما یَتِه صِدا آسِمونی جا بِشنُس بَوِه گه گِتِه: «هَین می جانِ ریکائِه گه ویجا خِشالمِه.» Faic an caibideil |