اِنجیلِ مَتّی 3:10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی10 حَتَّی اَلان هم تور، دارِ ریشهِ سَر دَره و هر داری كه خوارِ مَحصول نیارِه، بَوری و تَشِ دِله دِم هِدا بونه. Faic an caibideilگیله ماز10 اَسِه اَلآن هَم تُوار دارِ ریشِه یه سَر دَرِه. هر داری که خُجیرِ مَحصول نیارِه، بَبییِه و تَشِ دِلِه توُواده بونه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی10 حتّی اَلَن هَم تور داری ریشِه ای سَر دَرِه و هر داری گه خِبِ مَحصول نیارِه، بَوِری و تَشی دِلِه دیم بَدا وونِه. Faic an caibideil |
شِمه حِواس دَووه، اون کسِ صِدائه جِم که گَب زَنده، شه دیمِ بَرنِگاردِنین. اونایی که، اون کسِ گَب هائه بِشنُسَنِ جِم که زِمینِ سَر گَب زوئه شه دیمِ بَردِگاردِنینه، نَتونِسِنه مجازات بَیّنِ جِم دَر بورِن. پَس اَگه اِما اون کسِ جِم که آسمونِ جِم گَب زَنده شه دیمِ بَردِگاردِنیم، چی طی مجازاتِ جِم دَر بوریم؟!