اِنجیلِ مَتّی 27:52 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁵² قَبرا هم واز بَینه و یَته خَله مِقَدَّسون که بَمِرده بینه، زِنده بَینه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

⁵² قَبرشان هَم واز هَبان و خِیلی اَز مُقَدَّسین که بَمِرده بان، زندهِ هَبان.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

⁵² قَبریشون هَم وا بَوِنِه و یَتِخِیلی مِقَدَّسین گه بَمِرد وِنِه، زینِّه بَوِنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

اِنجیلِ مَتّی 27:52
13 Iomraidhean Croise

بَعدِ از این گَب ها عیسی، شاگردونِ بااوته: «اَمه رَفِق ایلعازَر بَخواته، ولی شومبه تا وه ره بیدار هاکانِم.»

بعد زانو بَزو و بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته «خِداوندا، این گِناه ره وِشونِ حِساب نیار.» اینِ بااوته و جان هِدا.

اینِ وِسه ئه که شِمه جِم خَیلیا ضَعیف و مَریضِنه و بَعضیا هم بَمِردِنه.

ولی حَییقَتِن مَسیح مِرده هائه جِم زِنده بَییه و اَوِّلین نَفِریِ که مِرده هائه جِم زنده بَییه.

گوش هادین! یِتا راز شِما ره گامبه: اِما همه نَمییِرمی، بلکه همه تبدیل بومبی.

چوون از اونجه که اِما ایمون دارمی که عیسی بَمِرده و زنده بَییه، پَس همین‌ طیم، خِدا اونایی که عیسیِ دِله بَمِردِنه ره وه هِمراه یارنه.

وه که اَمه وِسه بَمِرده، تا چه بیدار بوئیم و چه بَخواته، وه هِمراه زندگی هاکانیم.

Lean sinn:

Ceanglaichean taic

Sanasan