اِنجیلِ مَتّی 26:74 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁷⁴ اون وَخت پِطرس لَعنِت هاکاردِنِ شِروع هاکارده و قَسِم بَخُرده بااوته: «مِن این مَردی ره اَصلاً نِشناسِمبه. هَمون لَحظه تِلا وَنگ هاکارده

گیله ماز

⁷⁴ اونوَخت پِطرُس لَعنت هَکُردِنِ شُروع هَکوردِه و قَسَم بُخاردِه باَگوته: «مَن اصلاً این مَردَای رِه نِشناسِنَم!» همون دَم تِلا دُخوانِسِّه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁷⁴ اونوَخت پِطرُس لَعنت هاکِردَنِ شِرو هاکِردِه و قَسَم بَخاردِه بُتِه: «مِن هَین مَردی رِه اَصلاََ نِشناسِمِه!» هَمون دَم تَلا وونگ هاکِردِه.

اِنجیلِ مَتّی 26:74 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 10:28

اونایی جِم که تَنِ کُشِنِنه ولی نَتوندِنه روحِ بَکوشِن نَتِرسین. اونی جِم بَتِرسین كه بَتونه تَن و روح، هر دِتا ره جَهَنِمِ دِله هِلاک هاکانه.

اِنجیلِ مَتّی 26:34

عیسی وه ره بااوته: «حَییقَتاً تِ ره گامبه: تِ، هَمین اِمشو قبل اَز تِلائه وَنگ مِ ره سه کَش حاشا کاندی.

اِنجیلِ مَتّی 26:73

بَعدتِر جَمیِّتی که اِیست هاکارده بینه، جلو بییَمونه پِطرسِ بااوتِنه: شَک نِدارمی تِ هم یِتا از اونایی! تِ گَب بَزوئِنِ جِم مَعلومِ جَلیلی هَسی.»

اِنجیلِ مَتّی 26:75

اون وَخت پِطرس عیسیِ گَبِ یاد بیارده که گاته: «قبل اَز اون که تِلا وَنگ هاکانِه، تِ سه کَش مِ ره حاشا کاندی! بعد بیرون بُورده و زار زار بِرمه هاکارده.

اِنجیلِ مَتّی 27:25

تِمومِ مَردِم جِواب هِدانه: «وه خون اَمه گَردِن و اَمه وَچونِ گَردِن دَووه!»

مَرقُس 14:30

عیسی پطرسِ بااوته: «حَییقَتاً، تِ ره گامبه، همین اِمشو، قبل از اون که تِلا دِ کَش وَنگ هاکانه، تِ سه کَش مِ ره حاشا کاندی!»

مَرقُس 14:68

ولی پِطرُس حاشا هاکارده و بااوته: «ندومبه و نِفَهمِمبه چی گانی!» اینِ بااوته و دروازهِ سَمت بُورده. هَمون مووقه تِلا وَنگ هاکارده.

لوقا 22:60

ولی پِطرُس جِواب هِدا: «ای مَرد، ندومبه تِ دَره چی گانی.» هَمتی دَییه گَب زوئه که تِلا وَنگ هاکارده.

اِنجیلِ یوحنا 18:27

پِطرُس اَی دِواره حاشا هاکارده. هَمون لَحظه تِلا ونگ هاکارده.

رومی ایشون 9:3

چوون که کاشکی مِن شه بِرارونِ راهِ دِله، اونایی که مِ هم نِژادِنه، لَعنِت بَووِم و مَسیحِ جِم سیوا بَووِم.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 16:22

لعنت به کِسی که خِداوندِ دوس نِدارنه. اَمه خِداوند، بِرو!

یوحنایِ مکاشفه 3:19

«مِن کِسایی که دوس دارمه ره سَراکو و تربیت کامبه، پس‌غیرتی بَواش و تووبه هاکان.