اِنجیلِ مَتّی 25:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁵ چوون دومادِ بییَموئِن طول بَکِشیه، وِشونِ چِش کَتَل بَییه و وِشونِ خو بَوِرده.

گیله ماز

⁵ چون زامایِ بَموئَن طول بَکِشیِیَه، اوشانه چِشم سنگین هَبا و اوشانه خواب بَبِردِه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁵ چون زِمایی بیموئَن طول بَکِشیِه، وِشونی چِش سَتل بَوِه و وِشونِه خُو بَوِردِه.

اِنجیلِ مَتّی 25:5 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 24:48

ولی اَگه اون بَدِ نوکِر شه هِمراه باره مِ اَرباب به این زودیا نِنّه

اِنجیلِ مَتّی 25:19

«خَله زِمون بُگذِشتِه و اَرباب، سَفِرِ جِم بَردَگِردِسه و وِشونِ جِم حِساب بَخواسه.

اِنجیلِ مَتّی 25:4

ولی عَقل دارِ کیجائون شه لَمپائه هِمراه پِر بَییه راغوندون هَم بَوِردِنه.

اِنجیلِ مَتّی 25:6

«نِصفِ شو، یه نَفِر داد زوئه گاته: ”دوماد دَره اِنه، وه پیشواز بُورین!“

اِنجیلِ مَتّی 26:40

بعد شه اون شاگردِونِ پَلی بَردَگِردِسه و بَدیئه وِشون بَخواتونه. پَس پطرُسِ بااوته: نَتونِسینی چَن ساعت مِ هِمراه بیدار بَمونین؟

اِنجیلِ مَتّی 26:43

عیسی وَختی دِواره بَردَگِردِسه بَدیئه، اَی هم وِشون بَخواتونه، چوون که وِشونِ چِش کَتَل بَییه بییه.

لوقا 1:21

جَمیَّتی که بیرون زکِریائه اِنتِظارِ کَشینه، از اینکه وه اَنده مَعبِدِ دِله بَمونِسه بییه، تَعجِّب هاکاردِنه.

لوقا 12:45

ولی اگه اون نوکِر شه پَلی باره ”مِ اَربابِ بییَموئِن دیر بَییه،“ نوکِرون و کُلفِتونِ اَذیّت آزار هاکانه، و بَخُره و بَنوشه و عیاشی هاکانه،

لوقا 18:8

شِما ره گامبه خَله زود، وِشونِ داد رِسِنه. ولی وَختی اِنسانِ ریکا بِیّه، زِمینِ سَر ایمونی پی دا کانده؟»

لوقا 20:9

اون وَخت عیسی مَردِمِ وِسه این مَثِلِ بیارده: «یِتا مَردی یِتا اَنگورِ باغ دِرِس هاکارده و اونِ چَنتا باغبونِ اِجاره هِدا و یِتا طولانی مِدّتِ وِسه یِتا دییه مملِکت بُورده.

رومی ایشون 13:11

علاوه بر این شِما دوندِنی که چه زَمونه ای دِله دَرِنی. اِسا وه وَخت بَرِسیه که خوِ جِم بیدار بَووین، چوون اَلان در مقایسهِ اون مووقه ای که ایمون بیاردیمی، اَمه نِجات نزدیکتر بَییه.

اِفِسُسیان 5:14

چوون هر چی دیار بونه نورِ. اینِ وِسه ئه بااوته بَییه که: «ای تِ ای که خو دِله دَری، بیدار بَواش، مِرده هائه جِم زِنده بَواش، و مَسیح شه نورِ تِ سَر تابِنه.»

اول پِطرُس 5:8

هوشیار بوئین، شِمه حِواس دَووه، شِمه دِشمِن اِبلیس، شیری واری غرّش کانده و هر طَرِف گِردِنه، یه نَفِرِ دِمبال دَره تا وه ره بِبَلعه.

یوحنایِ مکاشفه 2:25

فِقَط این که اونچی که دارنِنی ره قایم بَچِسبین تا مِن بِیِّم.