اِنجیلِ مَتّی 25:20 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی20 اون نوکِر که شه صد سالِ دَسمِزِ اِندا بَییته بییه، هَمون اِندا که سود هاکارده بییه ره شه هِمراه بیارده و بااوته: ارباب، مِ ره مِ صَد سالِ دَسمِزِ اِندا پول هِدا بیئی، وه هِمراه شه صَد سالِ دَسمِزِ اِندا سود هاکاردِمه. Faic an caibideilگیله ماز20 اون پاکار که خودِشِه صد سال دَسمُزِّه قدر بِیتهِ با، همون قَدَر که سود هَکُردهِ با رِه خودشه هَمرَه بیاردِه و باگوتِه: ”اَرباب، مَرِه صد سال می دَسمُزِّه قدرهَدَه بِیی، اونه هَمرَه می صد سال دَسمُزِّه قدر سود هَکُردم.“ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی20 هون نوکَر گه شی صد سال دَسمِزی اَنّا بَیت وِه، هَمون اَنّا گه سود هاکِرد وِه رِه شی هَمرا بیاردِه و بُتِه: ”اَرباب، مِنِه می صد سال دَسمِزی اَنّا پول هادا وِه ای، وی هَمرا شی صد سال دَسمِزی اَنّا سود هاکِردِمِه.“ Faic an caibideil |