اِنجیلِ مَتّی 24:43 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁴³ ولی اینِ دوندنی که اَگه صاحب خانه دونِسِه دِزد شو چه ساعتی اِنه، بیدار موندِسه و نییِشته دِزد وه سِره ره بَزِنه.

گیله ماز

⁴³ وَلی اینه بِدانید اَگه صاب سِرِه دَانِسِّه دُزد چِه ساعَت اَز شُو هَنه، بیدار ماندِنِه با و نُذارنِه با دُزد اونه سِرِه رِه بَزِنِه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁴³ ولی هَینِه دِنّین اگه صابخِنِه دِنِسِه دِز شُو چی ساعتی اِنِه، ویشار مونِسِه و نِشتِه دِز وی خِنِه رِه بَزِنِه.

اِنجیلِ مَتّی 24:43 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 14:25

حدودِ ساعَتِ چهارِ صِواحی، عیسی هَمون طی که اوهِ سَر راه شیه وِشونِ نَزیک بَییه.

اِنجیلِ مَتّی 20:11

وَختی شه دَسمِزِدِ بَییتِنه، غرغر هاکاردِنه و صاحاب باغِ بااوتِنه:

اِنجیلِ مَتّی 24:42

پَس بیدار بوئین، چوون نَدوندِنی شِمه خداوَند چه روزی اِنه.

اِنجیلِ مَتّی 24:44

پَس شِما هم حاضِر بوئین، چوون اِنسانِ ریکا وَختی اِنه که وه اِنتِظارِ نِدارنِنی.

اِنجیلِ مَتّی 25:10

ولی اون مووقه که وِشون، راغون بَخریِنِ وِسه بورده بینِه، دوماد سَر بَرِسیه و اون اَذبِ کیجائون که آمادِه بینه، وه هِمراه آروسیِ دِله بُوردِنه و دَر دَوِسه بَییه.

اِنجیلِ مَتّی 25:13

پَس بیدار بوئین، چوون که اون روز و ساعتِ جِم خَوِر نِدارنِنی.

مَرقُس 13:35

پَس شِما هم بیدار بویئن، چوون نَدوندِنی صابخانه کِی اِنه، شو یا نصفِ شو، تِلائه وَنگِ مووقه یا صِواحی.

مَرقُس 6:48

عیسی بَدیئه که شاگِردون زَحمِتِ هِمراه پارو زَندِنه، چوون بَرعکسِ وا زوئه. حدودِ ساعت سه نصفِ شو، عیسی هَمون طی که دریائه سَر راه شیه وِشونِ سَمت بُورده و خواسه اونائه وَرِ جِم رَد بَووه.

لوقا 12:38

خِش به حال اون نوکِرونی که وَختی وِشونِ ارباب اِنه، چه نِصفِ شو بوئه، چه سه صِواحی، وِشونِ بیدار و هوشیار بَوینه.

لوقا 12:39

«ولی اینِ بَدونین اگه صاحب خانه دونِسه دِز چه ساعتی اِنه، نییِشته وه سِره جِم دِزّی هاکانِن.

لوقا 21:36

پَس هَمِش مِواظِب بوئین و دِعا هاکانین تا بَتونین تِمومِ این چیائه وِسه که خَله زود اتِّفاق کَفِنه، در اَمان دَووین و اِنسانِ ریکائه پَلی اِیست هاکانین.»

یوحنایِ مکاشفه 16:15

«هارِش، مِن دِزِ واری اِمبه! خِشا به حالِ اونی که بیدار بَمونه و لِواسِ دَپوشیه بوئه، نَکِنه لِخت و پتی راه دَکِفه و همه وه رِسوایی ره بَوینِن.»

یوحنایِ مکاشفه 3:3

پَس اونچی که بَییتی و بِشنُسی ره، شه یاد بیار؛ اونِ دار و تووبه هاکان. اگه بیدار نَووی، دِزِ واری اِمبه و تِ خَوِردار نَوونی که چه ساعتی تِ علیه اِمبه.