اِنجیلِ مَتّی 22:13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی13 اون وَخت پادشاه شه نوکرونِ بااوته: 'وه دَس و لینگِ دَوِندین و وه ره بیرون ظِلِمادِ دِله دِم هادین، اونجه که بِرمِه هاکاردِن دره و تَرسِ جِم دَندون دَندونِ کَش خوارنه.' Faic an caibideilگیله ماز13 ایما پادشاه خودشه پاکارانِ باگوتِه: ”اونِه دَس و لِنگِ دَبِدین و اونه دِرگا ظُلَماتِ دِلِه تُووادین اوجِه که بِرمِه دَرِه وتَرسِ جی دَندان، دَندانِ سَرهَکِلاش خارنه.“ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی13 اَزما پادشاه شی نوکَرِنِ بُتِه: ”وی دَس و لینگِ دَوِنّین و وِرِه دیرگا زِلِمادی دِلِه دیم بَدین، اوجِه گه بِرمِه هاکِردَن دَرِه و دَنِّن تَرسی جا هیکَش خارنِه.“ Faic an caibideil |