اِنجیلِ مَتّی 22:10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی10 اون نوکِرون کَر و کوچهِ دِله بُوردِنه هر کی ره پی دا هاکاردِنه، -چه خوار و چه بَد- شه هِمراه بیاردِنه و آروسی مَنزِل، مِهمونونِ جِم پِر بَییه. Faic an caibideilگیله ماز10 اون پاکاران کوچِه پَسکوچه هان دِلِه بَشَن هر کی رِه پیداهَکُردَن، چه خوُب و چه بَد خودِشانِه هَمرَه بیاردِن و عروسی سِرا مِهمانان جی پُرهَبا. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی10 هون نوکَرِن کَر و کوچِه ای دِلِه بوردِنِه هر کی رِه بَنگیتِنِه، چی خِب و چی بَد شی هَمرا بیاردِنِه و عروسی مِنزِل مِهمونِنی جا مَشت بَوِه. Faic an caibideil |