اِنجیلِ مَتّی 20:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی6 وه اَی هَم ساعت پَنجِ بَعد از ظِهر بیرون بورده و چَن نَفِرِ بَدیئه که بیکارِنه، بااوته چه تِمومِ روز اینجه بیکار ایست هاکاردینی؟ ' Faic an caibideilگیله ماز6 بازهَم ساعَت پَنجِ بَعد اَز ظهر دِرگا بَشَه و چَن نَفَرِ بَدییِه بیکار ایسَن، باگوتِه ”چِرا تمام روز ایجه بیکار ایسَین؟“ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی6 وی اَی هَم ساعت پَنجِ بعد از ظِهر دیرگا بوردِه و چَن نَفَرِ بَئیِه بیکارِنِه، بُتِه: ”چه دِشتِه روز هیجِه بیکار اِسّانی؟“ Faic an caibideil |