اِنجیلِ مَتّی 2:13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی13 بَعد از اینکه عالمینِ ستاره شناس بوردِنه خِداوَندِ یِتا از فرِشته ها، خو دِله یوسِفِ ظاهر بَییه و بااوته: «پِرِس، وَچِه و وه مارِ بَیر و هَمین اِمشو مِصر فِرار هاکان و تا وَختی که تِ ره نااوتِمه اونجه بَمون، چوون هیرودیس نِنّه وَچِه ره پی دا هاکانه و وه ره بَکوشه.» Faic an caibideilگیله ماز13 بعدِ اینکه عالِمانِ ستارِه شِناس بَشَن خُداوندِ ایتا از فِرِشتِگان خوابِ میَن یوسِفِ ظاهِر هَبا و باَگوته: «وَرِس، وَچِه و اونه مآرِ بَگیر و هَمین اِمشو مِصرِ سَمت فَرار هَکُن و اوجِه بُمان تا تِرِه خَبَر هَدَم، چون هیرودیس وچِهِ دُمّال گَردِنه تا اونه بَکوشِه.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی13 بعد از هینگِه عالِمینِ سِتارِه شِناس بوردِنِه، خِداوندی یَتِه از فِرِشتگون خُویی دِلِه یوسِفِ ظاهِر بَوِه و بُتِه: «پِرِس، وَچِه و وی مارِ بَئیر و هَمین اَمشو مِصری سِه فِرار هاکِن و تا وختی گه تِرِه نُتِمِه اوجِه بَمون، چون هیرودیس نِنِه وَچِه رِه بَنگیرِه و وِرِه بَکوشِه.» Faic an caibideil |