اِنجیلِ مَتّی 2:11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹¹ پَس اون سِره دِله بُوردِنِه، وَچِه ره وه مار مَریمِ هِمراه بَدینه و زانو بَزونِه و وه ره پَرَسِش هاکاردِنه. بعد شه صَندِقا ره واز هاکاردِنه و طِلا و عَطریجات وه ره هَدیه هِدانه

گیله ماز

¹¹ وقتی اون سِرِه یه دِلِه بَشَن، وَچِه رِه اونه مآر مریم هَمرَه بَدییَن و زانو بَزَن و اونه پَرَسِّش هَکُردَن. ایما خودِشانِه صِندوخچِه شانِه واز هَکُردَن و طَلا و عطریجات اونه هَدیه هَدَن.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹¹ پَس هون خِنِه ای دِلِه بوردِنِه، وَچِه رِه وی مار مریمی هَمرا بَئینِه و زِنی بَزونِه و وِرِه پَرَسِش هاکِردِنِه. اَزما شی صِنِخیشونِه وا هاکِردِنِه و طِلا و عطریجات وِرِه هَدیِه هادانِه.

اِنجیلِ مَتّی 2:11 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 1:18

عیسی مَسیحِ دِنیا بییَموئِن این طی بییه: وه مار مریِم، كه یوسِفِ نِشون دَر بییَمو بییه، پیش از اون که شیِ سِره بورِه، روح القدسِ جِم حامله بَییه.

اِنجیلِ مَتّی 12:46

هَمون مووقه که عیسی مَردِمِ هِمراه دَییه گَب زوئه، وه مار و وه بِرارون بییَمونه و بیرون اِیست هاکارده بینه، خواسِنه وه هِمراه گَب بَزِنِن.

اِنجیلِ مَتّی 14:33

و اونایی که لَتکائه دِله دَینه عیسیِ لینگِ روب رو دَکِتِنه، بااوتِنه: حَییقَتاً تِ خِدائه ریکائی.»

اِنجیلِ مَتّی 2:10

وَختی سِتاره ره بَدینه، خَله خِشال بَینه.

اِنجیلِ مَتّی 2:2

گاتِنه: «اون چِلیک وَچِه که یَهودِ پادشاهِ، کِجه دَره؟ چوون وه سِتاره ره مَشرق جِم بَدیمی و وه پَرَسِشِ وِسه بییَمومی.»

لوقا 2:16

پَس عجلهِ هِمراه بُوردِنه و مریِم و یوسِف و چِلیک وَچه ره آخورِ دِله بَخواته، پی دا هاکاردِنه.

لوقا 2:38

وه هَمون مووقه جلو بییَمو و خِدا ره شکر هاکارده، و تِموم اونائه هِمراه که اورشَلیمِ آزادیِ چِش به راه بینه، عیسیِ خَوِری گَب بَزو.

اِنجیلِ یوحنا 19:39

نیقودیموس هم که قبلتر شبونه عیسی پَلی بُورده بییه، بییَمو و شه هِمراه سی کیلو مُر و عود بیارده.

یوحنایِ مکاشفه 19:10

بعد وه لینگ دَکِتِمه تا وه ره پَرَسِش هاکانِم. ولی وه مِ ره بااوته: «این طی نَکِن! چوون مِن هم تِ واری و تِ بِرارونِ واری که عیسیِ شِهادتِ قایم بَچِسبِسِنه، هم خِدمِتِمه. خِدا ره پَرَسِش هاکان! چوون عیسیِ شِهادت، نبِوّتِ روحِ.»

یوحنایِ مکاشفه 5:8

وَختی که طومارِ بَییته، اون چهارتا زنده مخلوق و اون بیست و چهارتا پیر وَرهِ روب رو، بِنهِ سَر دَکِتِنه. هر کِدوم از وِشون، یِتا سازِ چَنگ شه دَس داشتِنه و پیاله هایی طِلائه جِم داشتِنه، که بُخورِ جِم پِر بییه که هَمون مقدّسینِ دِعاها هَسه.