Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِنجیلِ مَتّی 16:27 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

27 چوون اِنسانِ ریکا شه پییِرِ جِلالِ هِمراه، فِرِشته هائه هِمراه اِنه و بعد هَر کسِ طِبقِ وه اَعمال عَوِض دِنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

27 «چون انسانِ ریکا خودشه پیَرجَلالِ هَمرَه فِرِشتِگانِ هَمرَه هَنه و ایما هَر کَس رِه طِبقِ اونه اَعمال عَوَض دَنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

27 «چون اِنسونی ریکا شی پیری جَلالی هَمرا فِرِشتِگونی هَمرا اِنِه و اَزما هر کسِ طِبقِ وی اَعمال عَوَض دِنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِنجیلِ مَتّی 16:27
45 Iomraidhean Croise  

اِنسانِ ریکا شه فِرشته ها ره فِرِسِندِنه و فِرِشته ها آسِمونِ پادشاهیِ دِله هَر کی که باعِثِ گِناه بونه و هر کی که قانونِ اِشکِنه ره یه جا جَمع کاندِنه.


آخِرِ زِمون هَم این طی بونه. فِرشته ها اِنِنه صالحونِ، بَدِ آدِمون جِم سیوا کاندِنه.


سَر آخِر، اِنسانِ ریکائه بییَموئِنِ نِشون آسِمونِ دِله ظاهر بونِه. بعد تِموم دِنیائه قوما عَزا گِرنِنه و اِنسانِ ریکا ره ویندِنه که آسمونِ اَبرِ میون، قِوَّت و گَتِ جِلالِ هِمراه اِنه .


«وَختی اِنسانِ ریکا شه جِلالِ هِمراه، تِمومِ فِرشته هائه هِمراه بِیّه، شه پادِشاهیِ تَختِ سَر نیشِنه.


عیسی جِواب هِدا: «تِ شه این طی گانی! شِما ره گامبه بعد از این، اِنسانِ ریکا ره ویندِنی که خِدائه قادرِ راسِ دَس نیشته و آسِمونِ اَبرائه سَر اِنه.


عیسی وه جِواب بااوته: «شالا شه وِسه کِلی و پَرِنده ها شه وِسه لونه دارنِنه، ولی اِنسانِ ریکا هیچ جا ره نِدارنه شه سَرِ بییِلّه.»


عیسی وه ره بااوته: «هَسِمه، و اِنسانِ ریکا ره ویندِنی که قادرِ خِدائه راسِ دَس نیشته و آسِمونِ ابرائه هِمراه اِنه.»


چوون هر کی این زِناکار و گِناهکارِ نَسلِ دِله مِ جِم و مِ گَبائه جِم عار داره، اِنسانِ ریکا هم وَختی که شه آسِمونی پییِرِ جِلالِ دِله، مِقدَّسِ فرشته هائه هِمراه بِیِّه، اون آدِمِ جِم عار داره.»


بعد اِنسانِ ریکا ره ویندِنی که قِوَّت و گَتِ جِلالِ هِمراه اَبرِ دِله اِنه.


ولی بعد از این، اِنسانِ ریکا خِدائه قِدرتِ راسِ دَس، نیشِنه.»


چوون هر کی مِ جِم و مِ گَبِ جِم عار داره، اِنسانِ ریکا وَختی شه جِلال و شه پییِرِ جِلالِ دِله، مِقدَّسِ فرشته هائه هِمراه بِّیه، وه جِم عار دارنه.


عیسی پِطرُسِ بااوته: «اگه بِخوائم تا مِ بَردَگِردِسِنِ مووقه وه زِنده بَمونه، تِ ره چیه؟ تِ مِ دِمبال بِرو!»


پَس این گَب، بِرارونِ دِله دَپیته که اون شاگرد نَمیرنه، در صورتی که عیسی پِطرُسِ نااوته که وه نَمیرنه، بلکه بااوته «اگه بِخوائم تا مِ بَردَگِردِسِنِ مووقه زِنده بَمونه، تِ ره چیه؟»


و بااوتِنه: «ای جلیلی مَردا، چه اِیست هاکاردینی و آسمونِ اِشِنِنی؟ همین عیسی که شِمه میونِ جِم آسِمونِ بالا بَوردِنه، اَی هم بَرگِردِنه، همین طی که بَدینی وه ره آسِمونِ بالا بَوردِنه.»


هر کِدوم از اِما شه حِسابِ خِدا ره پَس دِنه.


خِدا «هر کسِ شه وه کارائه اِندا سِزا دِنه.»


ولی هر کی شه نوبه: اَوِّل مَسیح که نوبر بییه؛ و بعد، اونایی که وه بییَموئِنِ مووقه، مَسیحِ وِسه هَسِنه.


هر کسِ کار مَعلوم بونه، چوون اون «روز» همه چی ره بَر مِلا کانده. چوون تَش، کارِ نتیجه ره مَعلوم هاکارده و تَش هر کاری که آدِمون هاکاردِنه ره آزمود کانده.


«خِراک، اِما ره خِدا ره نزدیک نَکانده»؛ نا نَخُردِن هِمراه بَدتِر بومبی، نا بَخُردِنِ هِمراه بِهتر.


چوون اِما همه وِنه مَسیحِ داوِریِ تَختِ روب رو حاضر بَوویم، تا هر کی طِبق خوار و بَدِ اعمال که شه تَنِ دِله زندگی کارده، اِنجام هِدا سزا بَوینه.


دوندِنی، هر کی که خوارِ کار هاکانه، اونِ جِوابِ خِداوندِ جِم گِرنه، چه نوکِر بوئه، چه آزاد.


چوون هر کی بَدی هاکانه، شه بَدِ کارِ عَوِضِ وینده و هیچ فرقی وجود نِدارنه.


تا آسِمونِ جِم خِدائه ریکائه بییَموئِنِ اِنتظارِ بَکِشین، که خِدا مِرده هائه جِم وه ره زنده هاکارده، یعنی عیسی، که اِما ره اون غَضِبِ جِم که بعداً اِنه آزاد کانده.


چوون خِداوند شه، یِتا حِکم که بِلِندِ دادِ هِمراهِ، فرشته هائه رَئیسِ صدائه هِمراه و خِدائه شیپورِ صدائه هِمراه، آسمونِ جِم جِر اِنه. و اَوِّل مِرده ها، مَسیحِ دِله زنده بونِنه.


پَس اِی بِرارون، تا خِداوندِ بییَموئِن صبر هاکانین. هارِشین چی طی کشاورز اِنتِظار کَشِنه تا زِمین، شه با ارزشِ محصولِ بار بیاره؛ چی طی صَبر کانده تا پاییز و بهارِ وارش زِمینِ سَر بِواره.


اگه وه ره پییِر گانِنی که هر کسِ بدونِ اینکه وه جِم هواخواهی هاکانه، وه ره وه اَعمالِ جِم داوِری کانده، پَس خِدائه ترسِ هِمراه شه غریبی دورانِ سَر هاکانین،


اِسا، ای وَچون، وه دِله بَمونین تا مووقه ای که وه ظِهور هاکانه، مِطمَئِن بوئیم و وه بییَموئَنِ مووقه وه جِم شَرمِنده نَوویم.


خَنوخ، که هَفت نَسل بَعدِ آدِم بییه، اینائه خَوِری پیشگویی هاکارده، که: «هارش، خِداوند، شه هزارون هِزار مِقَدّسینِ هِمراه اِنه


هارِشین وه ابرهائه هِمراه اِنه، هر چِشی وه ره وینده، حَتَّی اونایی که وه ره نیزه بَزونه؛ و تِمومِ زِمینِ طایفه ها وه وِسه شیون کاندِنه. راس راسی این طی بونه. آمین.


و وه وَچونِ هِلاک کامبه. اون مووقه تِمومِ کلیساها فَهمِنِنه که مِن اونی هَسِمه که دلها و فکرا ره جستجو کامبه و هر کِدوم از شِما ره طِبق شِمه کارا عَوض دِمبه.


و مِرده ها ره بَدیمه، گَت تا کِچیک، اون تَختِ روب رو اِیست هاکارده بینه. و دفتِرها واز بَینه. بعد یِتا دییه دفتِر واز بَییه که حیاتِ دفتِر بییه و مِرده ها اون چیائه هِمراه که اون دفتِرهائه دِله بَنوِشته بَییه بییه و طِبق اونچی که هاکارده بینه، داوِری بَینه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan