اِنجیلِ مَتّی 13:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی5 اَت کَم دییه سَنگلاخِ زِمین دِله دَکِتِنه که زیاد گِل نِداشته، پَس زود سَر بَکِشینه، چوون اونجهِ گِل عمیق نَیّه. Faic an caibideilگیله ماز5 یه میثقلی دیگر سَنگ لاخِ زَمینِ دِلِه دَکِتَن که زیاد گِل نِداشته، پَس زود سَر بَکِشییَن، چون اوجِه یه گِل جَل نَبا. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی5 اَقَدّی دییَر سَنگ لاخِ زَمی ای دِلِه دیم بَخاردِنِه گه زیاد گِل ناشتِه، پَس زود سَر بَکِشینِه، چون اوجِه ای گِل جَل نَوِه. Faic an caibideil |