اِنجیلِ مَتّی 12:10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی10 یِتا مَردی اونجه دَییه كه وه یِتا دَس چِلِخ بییه. وِشون عیسیِ جِم بَپِرسینه: «شنبه روز شِفا هِدائِن جایزِ؟» اَلبَته وِشونِ نیِّت این بییه، كه یِتا بهونه، وه مِتَّهَم هاکاردِنه وِسه پی دا هاکانِن. Faic an caibideilگیله ماز10 ایتا مَردَای اوجِه دَبا که اونه ایتا دَس چُلاق با. اوشان عیسی یِه جی بَپُرسیَن: شَنبِه روز شَفا هَدَن جایزِ؟» اَلبَتَر اوشانه نیَّت این با که ایتا بَهانِه اونه مُتَهَم هَکُردَن وَسین پیدا هَکونَن. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی10 یَتِه مَردی اوجِه دَوِه گه وی یَتِه دَس چِلِّخ وِه. وِشون عیسایی جا بَپُرسینِه: شَنبِه روز شَفا هادائَن جایزِ؟» اَلبَته وِشونی نیَّت هَین وِه گه یَتِه ویهومِه وی مِتِهَم هاکِردَنی سِه بَنگیرِن. Faic an caibideil |