اِنجیلِ مَتّی 12:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 وَختی عیسی مِقَدَّسِ شنبهِ دِله، گَندِم جارِ جِم گُذِر کارده، وه شاگِردون وِشنا بینه، شِروع هاکاردِنه گَندِم خوشه ره بَچیئِن و شه دَسِ دِله بَسُسِنه و بَخُردِنه. Faic an caibideilگیله ماز1 وختی عیسی مُقَدَّسِ شَنبِه یه دِلِه گَندُم زارِ دِلِه گُذَرنِه با، اونه شاگِردان وَشنا بان و شروع هَکوردَن گَندُم خوشه شانِ بَکَنِسَّن و بُخاردَن. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 وختی عیسی مِقَدّسِ شنبه ای دِلِه گَنِّم جاری جا گِذَر کِردِه، وی شاگِردِن وَشنی وِنِه و شِرو هاکِردنِ گَنِّم خوشِه رِه بَچیَن و شی دَسی دِلِه بَسُسِنِه و بَخاردِنِه. Faic an caibideil |