Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




لوقا 9:16 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

16 اون وَخت عیسی پَنج تا نون و دِ تا مائی ره بَییته، آسمونِ هارِشیه و شکر هاکارده، اون نونا ره تیکه هاکارده و شه شاگِردون هِدا تا مَردِمِ پلی بییِلِّن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مازندرانی

16 بعد پنج نون و دِتا ماهی رِه بَییته، آسمونه حارشا و شکر هاکارده اوناره پاره هاکارده و هادا شاگِردون رِه تا جلو مردِم بِیِلِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

16 ایما عیسی پَنج تا نان و دُتا ماهی رِه بِیته، آسِمانِ بِیشییَه وشُکر هَکُردِه، اون نانِ شانه تیکِّه هَکوردِه و خودشه شاگِردانِ هَدَه تا مَردُمِ پِیش بَنَن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

16 اَزما عیسی پَنج تا نون و دِتا مائی رِه بَیتِه، آسِمونِ هارشیِه و شِکر هاکِردِه، هون نونیشونِه گِلی هاکِردِه و شی شاگِردِنِه هادا تا مَردِنی پِش بِلِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




لوقا 9:16
16 Iomraidhean Croise  

بعد مَردِمِ بااوته: واشِ سَر هِنیشِن. اون وَخت پَنج تا نون و دِتا مائی ره بَییتِه آسِمونِ هارِشیه و خِدا ره شِکر هاکارده، بعد نونا ره تیکه هاکارده و شاگِردونِ هِدا. شاگِردون هم اونا ره مَردِمِ هِدانه.


اون وَخت هَفت تا نون و چَن تا مائی ره بَییته و بَعد از شِکر هاکاردِن اونا ره تیکه هاکارده و شه شاگِردونِ هِدا و شاگِردون اونا ره جَمیِّتِ هِدانه.


عیسی آسمونِ هارِشیه، یِتا آه بَکِشیه و اون مَردی ره بااوته: «‌اِفّاتاح!» - یعنی «واز بَواش!»


بعد نونِ بَییته، شکر هاکارده و اونِ تیکه هاکارده و وِشونِ هِدا و بااوته: «این مِ تَنِ که شِمه وسه فِدا بونه؛ اینِ مِ یاد به‌جا بیارین.»


وَختی وِشونِ هِمراه سِفرهِ سَر نیشته بییه، نونِ بَییته، شکر هاکارده، تیکه هاکارده و وِشونِ هِدا.


شاگِردون هم همین طی هاکاردِنه و همه ره هِنیشِندینه.


همه بَخُردِنه و سیر بَینه و دِوازه تا زَمبیل هم اون تیکه هائه جِم که بَمونِسه بییه ره جَمع ‌هاکاردِنه.


اون وَخت عیسی نونا ره بَییته، و بعد از شِکر هاکاردِن، اونائه میون که نیشته بینه رَسِد هاکارده، و مائی ها ره هم، هَمون اِندا که خواسِنه وِشونِ هِدا.


بعد چَن تا لَتکائه دییه تیبِریهِ جِم بییَمونِنه و نزیک جایی بَرِسینه که وِشون بعد از اینکه عیسی، شکر هاکارده بییه، نون بَخُرده بینه.


وَختی اینِ بااوته، نونِ بَییته و همهِ چِشِ پَلی خِدا ره شکر هاکارده و نونِ تیکه هاکارده و بَخُردِنِ شروع هاکارده.


اونی که یِتا خاصِ روزِ احترامِ دارنه، خِداوندِ احترامِ وِسه این کارِ کانده. اونی که خارنه، خِداوندِ احترامِ وِسه خارنه، چوون خِدا ره شِکر کانده. ولی اونی هم که نَخارنه، وه هم خِداوندِ احترامِ وِسه این کارِ کانده و خِدا ره شِکر کانده.


اگه شِکر هاکاردِنِ هِمراه غذایی ره خوارمه، چه وِنه اونچی خاطِری که خِدا ره اونِ وِسه شِکر کامبه، مِ ره مَحکوم هاکانِن؟


و شِکر هاکارده، تیکه هاکارد و بااوته: «اینِ مِ تَن، شِمه وِسه. اینِ مِ یاد به جا بیارین.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan