لوقا 7:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی2 اونجه یِتا رومی اَفسِر دَییه که یِتا نوکِر داشته و خَله وه وِسه با ارزش بییه. وه نوکِر مَریض بییه و دَییه مِرده. Faic an caibideilمازندرانی2 اونجه اَتّا نظامی رومی دَییه که وِنه غلام که خَله وِنه پیش عزیز بییِه، مریض و در حال مرگ بییِه. Faic an caibideilگیله ماز2 اوجِه ایتا رُومی اَفسَر دَبا که ایتا پاکار داشتِه و خِیلی اونه رَه با ارزش با. اونه پاکار مَریض هَبا و دَبا بَمیرِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی2 اوجِه یَتِه رومی اَفسَر دَوِه گه یَتِه نوکَر داشتِه و خِیلی ویسِه بااِرزِش وِه. وی نوکر مَریض بَوِه و دِ مِردِه. Faic an caibideil |