Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




لوقا 7:13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

13 عیسیِ خِداوند وَختی وه ره بَدیئه، وه دِل وه وِسه بَسوته و اون بیوه زِنا ره بااوته: «بِرمه نَکِن.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مازندرانی

13 عیسی وقتی اون زِنا رِه بَدیه، وِنه دل ونِسّه بَسوته و بائوته: «بِرمه نَکان.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

13 عیسی یه خداوند وَختی اونه بَدییَه، اونه دِل اونه رِه بَسوتِه و اون بیوِه زِنا رِه باگوته: «بِرمِه نَکُن!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

13 عیسای خِداوَند وختی وِرِه بَئیِه، وی دِل ویسِه بَسوتِه و هون بیوِه زَنارِه بُتِه: «بِرمِه نَکِن!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




لوقا 7:13
36 Iomraidhean Croise  

«مِ دِل این جَمیِّتِ وِسه سوزِنه، چوون اَلان سه روزِ مِ هِمراه دَرِنه و بَخُردِنه وِسه هیچی نِدارنِنه.


بعد از اون، عیسیِ خِداوند هِفتاد نَفِر دییه ره اِنتخاب هاکارده و وِشونِ دِتا دِتا شه جِم قبلتَر شَهر و دیاری که شه در نَظِر داشته اونجه بُوره، بَفرِسیه.


یِتا روز عیسی یه جا دَییه دِعا کارده. وَختی وه دِعا تِموم بَییه، یِتا از وه شاگِردون وه ره بااوته: «ای آقا، دِعا هاکاردِنِ اِما ره یاد هاده، هَمون‌طی که یحیی شه شاگِردونِ یاد هِدا.»


اون وَخت عیسیِ خِداوند وه ره بااوته: «شِما فریسیون، پِشقاب و پیالهِ بیرونِ تمیز کاندینی، ولی وه دِله طِمَع و بَدیِ جِم پِرِ!


عیسیِ خِداوند جِواب هِدا: «پَس اون دانا و وِفادارِ مِواشِر کیِ که اَرباب، شه سِرهِ نوکِرونِ سَرپَرسی ره، وه ره هِدا، تا اونائه سهمیهِ خِراکِ، ‌به مووقه وِشونِ هاده؟


عیسیِ خِداوند وه جِواب بااوته: «ای دِرویون! هیچ کِدوم از شِما شنبه روز دِله شه گو یا خَرِ کِلومِ جِم واز نَکانده تا اوه هِدائِنِ وسه بیرون بَوِره؟


رسولون، عیسیِ خِداوندِ بااوتِنه: «اَمه ایمونِ زیاد هاکان!»


عیسیِ خِداوند بااوته: «اگه خردِلِ تیمِ اِندا ایمون دارین، توندِنی این توتِ دارِ بارین بِنه جِم بَکِندی بَووه و دریائه دِله دَکاشته بَووه، و شِمه دَستورِ اِطاعت کانده.


بعد عیسیِ خِداوند بااوته: «بِشنُئین این بی‌انصافِ قاضی چی گانه


ولی زََکّا شه جائه سَر بِلِند بَییه و عیسیِ خِداوندِ بااوته: ای آقا، اِسا نِصفِ شه اموالِ فَقیرونِ دِمبه، و اگه یه نَفِرِ جِم یه چی ناحق بَییته بوئِم، چهار بِرابر وه ره پَس دِمبه.»


بعد عیسیِ خِداوند بَردَگِردِسه و پِطرُسِ هارِشیه، پِطرُس عیسیِ خِداوندِ گَبِ ‌یاد بیارده که چی طی وه ره بااوته بییه: «اَمروز قبل از اینکه تِلا ونگ هاکانه، تِ سه کَش حاشا کاندی که مِ ره اِشناسِنی.»


وَختی مَقبرهِ دِله بُوردِنه، عیسیِ خِداوندِ جَسِدِ پی دا نکاردِنه.


گاتِنه: «حَییقَتاً عیسیِ خِداوند زنده بَییه، و شه ره شَمعونِ سِراغ هِدا.»


وَختی شَهرِ دروازهِ نَزیکی بَرِسیه، بَدیئه یِتا مِیِّتِ وَرنِنه که یِتا بیوه‌زنائه تینا ریکا بییه. خَیلیا از شَهرِ مَردِم هم اون زِنا ره هَمراهی کاردِنه.


بعد جلو بورده و تابوتِ سَر دَس بییِشته. اونایی که تابوتِ وَردِنه، اِیست هاکاردِنه. عیسی بااوته: «ای جَوون، تِ ره گامبه، پِرِس!»


و این پِیغومِ هِمراه عیسیِ خِداوندِ پَلی بَفرِسیه و بااوته: «تِ همونی هَسی که وِنه بِیّه، یا یه نَفِرِ دییهِ اِنتِظارِ بَکِشیم؟»


تِمومِ مَردِم کیجا وِسه برمه زاری کاردِنه. ولی عیسی بااوته: «برمه نَکِنین، چوون کیجا نَمِرده بلکه خو دِله دَره.»


مَریِم هَمون زِنایی بییه که خِداوندِ عَطرِ هِمراه عَطرهاشی هاکارده و شه گیسِ هِمراه وه لینگا ره خِشک هاکارده. اِسا وه بِرار ایلعازَر مریض بییه.


پَس ایلعازَرِ خواخِرون عیسیِ وسه پیغوم بَفرِسینه، بااوتِنه: «آقا، تِ عزیزِ رَفِق مَریضِ.»


وِشون وه ره بااوتِنه: «ای زِنا، چه بِرمه کاندی؟» مریِم جِواب هِدا: «مِ سرورِ بَوِردِنه و ندومبه و وه ره کجه بییِشتِنه.»


عیسی وه ره بااوته: «ای زِنا چه بِرمه کاندی؟ کِنه دِمبال گِردِنی؟» مریِم خیال هاکارده باغبونِ، بااوته: «آقا، اگه تِ وه ره بَییتی، مِ ره بار کجه بییِشتی تا بُورِم و وه ره بَیرِم.»


وَختی عیسی بِفَهمسه که عُلِمائه فِرقه فریسی بِشنُسِنه وه یحییِ جِم ویشتر دِمبالِ رو دارنه و وِشونِ غسلِ تَعمید دِنه


بعد چَن تا لَتکائه دییه تیبِریهِ جِم بییَمونِنه و نزیک جایی بَرِسینه که وِشون بعد از اینکه عیسی، شکر هاکارده بییه، نون بَخُرده بینه.


و اونایی که عزادارِنه، جوری رِفتار هاکانِن که اِنگاری عزادار نینه؛ و اونایی که خِشالِنه، جوری رِفتار هاکانِن که اِنگاری خِشال نینه؛ و اونایی که یه چی خَریندِنه، جوری رِفتار هاکانِن که اِنگاری هیچی نَخرینه؛


ولی ای بِرارون، اِما نِخوامبی اون اِیموندارونِ خَوِری که بَمِردِنه بی خَوِر بوئین، نَکِنه که بقیهِ مَردِمِ واری که امیدی ندارنِنه، ماتِم بَیرین


پَس لازم بییه که وه هر لحاظِ جِم شه بِرارونِ واری بَووه تا این طی خِدائه خِدمتِ دِله یِتا وِفادار و بخشنده کاهِن اَعظِم بوئه تا مَردِمِ گِناهونِ بَخشیده بَیِّنِ وِسه کَفّاره هاده.


چوون اَمه کاهِن اَعظِم جوری نییه که نَتونِسه بوئه اَمه ضعفائه هِمراه هَمدردی هاکانه، بلکه کِسی که اَمه واری هر طَرِفِ جِم آزمود بَییه، بدون اینکه گِناه هاکانه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan