لوقا 6:44 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی44 هر داری ره وه میوهِ جِم بِونه بِشناسیِن. نَبونه لم طلیِ جِم انجیل بَچیئِن، و تَمشکِ بوته جِم انگور! Faic an caibideilمازندرانی44 هر داری رِه وِنه میوه جه اِشناسنّه. تلی دار جه انجیر نَتونّه بَچیِنن. تَمِشکلَم جه هِم انگور نَتّونه بَچینن! Faic an caibideilگیله ماز44 هر داری رِه اونه میوِه یه جی شَئنِه بِشناختِن. نَشَئنِه خاربُنِ جی اَنجیل بَچیَن ولَمبَس جی اَنگور! Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی44 هر داری رِه وی میوِه ای جا بِشِنِه بِشناسیَن. نِشِنِه لَم تَلی ای جا اَنجیل بَچیَن و تَمِش گِلِه ای جا اَنگور! Faic an caibideil |
وِشون بدونِ هیچ ترسی شِمه پِر مِحَبَّتِ مهمونی هائه دِله شِمه هِمراه خارنِنه و نوش کاندِنه ولی اون صخرهِ وارینه که اوه ره جِر وَرنه و نَبونه اونا ره بَدی؛ وِشون چَپونونی هَسِنه که فِقَط شه فکرِنه؛ بی وارشِ اَبرایی وارینه که وا اونا ره وَرنه و وِشون آخِرِ پاییزِ بی میوه دارنِنه که دِ کَش بَمِردِنه و بِنهِ جِم بَکِندی بَینه.