لوقا 4:41 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی41 دِوها خَیلیائه جِم بیرون اییَمونه و شونگِ کَشینه گاتِنه: «تِ خِدائه ریکائی!» ولی وه وِشونِ تَشِر زوئه و نییِشته گَب بَزِنِن، چوون دونِسِنه عیسی، مَسیحِ موعودِ. Faic an caibideilمازندرانی41 دیوها هِم خَلِه‌ها جه بیرون بوردِنه و فریادکنون گاتِنه: «ته خِدای ریکا هسّی!» امّا وِه اونایِ سَر داد کَشیه و نییِشته اونا حرفی بَزِنِن، اینِسّه که اونا دونِسّنه وِه مسیح هَسّه. Faic an caibideilگیله ماز41 آلِشان هم خِیلیانِ جی دِرگا هَنِه بان و شولِ شیوَنِ هَمرَه گونهِ بان: «تو خُدایِ ریکائی!» وَلی اون اوشانه زَمتُل زنه با و نُذارنِه با گَب بَزِنِن، چون دانِسَّن عیسی مَسیحِ موعودِ. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی41 دِویشون خِیلیایی جا دیرگا ایمونِه و شول داوِنِه گِتِنِه: «تو خِدایی ریکائی!» ولی وی وِشونِه تَشر زووِه و نِشتِه گَب بَزِنَن، چون دِنِسِنِه عیسی مَسیحِ موعودِ. Faic an caibideil |
لوقا 4:41
14 Iomraidhean Croise
Sanasan