لوقا 4:11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹¹ و وِشون تِ ره شه بالِ سَر گِرنِنه نَکِنه تِ لینگ، سَنگِ کَش بَخُره.“

مازندرانی

¹¹ ویشون تِره شه دَستهاجه گِرِنّه نَکانه ته لینگ به سنگی بَخاره.›»

گیله ماز

¹¹ وَ اوشان تِرِه خودِشانِه بالِ سَر گیرِنَن نَکُنِه تی لِنگ سَنگی رِه بَزِنی.“»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹¹ و وِشون تِرِه شی بالی سَر گیرِنِه نَکِنِه تی لینگ سَنگی کَش بَخارِه.“»

لوقا 4:11 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 4:6

وه ره بااوته: «اَگه تِ خدائه ریکائی، شه ره اینجه جِم جِر دِم هاده، چوون مزامیرِ کتابِ دِله بَنوِشته بَییه: خِدا شه فِرشته ها ره دَستور دِنه و وِشون تِ ره شه دَسِ سَر گِرننه تا نَکِنه تِ لینگ سَنگِ کَش بَخُرِه.'»