لوقا 22:37 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی37 چوون شِما ره گامبه که این مِقدَّسِ بَنوشتهِ پیشگویی مِ خَوِری وِنه اِنجام بَرِسه که گانه: ”وه تَقصیرکارونِ واری مَحکوم بونه.“ اَره، اونچی مِ خَوِری بَنوِشته بَییه، عَمِلی بونه.» Faic an caibideilمازندرانی37 اینسته که اونچه درباره مِن در کِلام خِدا بنوشته، باید اتّفاق دَکِفه که: ‹وِ جزء خطا کارها بَییه.› اَره اونچه دربارۀ مِن بنوشته بَییه عملی وونه.» Faic an caibideilگیله ماز37 چون شِمِره گونَم که این پیشگویی یِه نِوِشتِه های مُقَدَّس می باره بایِسّی به اَنجام بَرِسِه که گونه: ”اون تَقصیرکارانِ مِثان مَحکوم بونه،“ آره، اونچه می باره بَنویشتِه هَبا، عَمَلی بونه.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی37 چون شِمارِ گِمِه گه هَین مِقَدّسِ نِوِشتِه هایی پِشگویی می خَوَری وِنِه اَنجام بَرِسِه گه گِنِه: ”وی تَقصیرکارِنی تَرا مَحکوم وونِه،“ اَرِه، اونچی می خَوَری بَنوِشت بَوِه، عَمَلی وونِه.» Faic an caibideil |