لوقا 22:20 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

²⁰ بَعدِ از شوم پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، خِدائه تازه عَهدِ که مِ خونِ هِمراه مُهر بونه، خونی که شِمه نِجاتِ وِسه دَشِندی بونه.

مازندرانی

²⁰ بعد پس از شام جام شِراب رِه بَییته و بائوته: «این جام شِراب، عهد جدید هَسّه در خون مِن که شِمه نجاتسه دَشِنییه وونه.

گیله ماز

²⁰ بعدِ شام پیالِه‌ رِه بِیته و باگوته: «این پیالِه، خُدایِ تازِه عَهدِ می خونِ دِلِه، که شِیمی خاطِری بَریخته بونه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

²⁰ بعد از شُوم، پیالِه‌ رِه بَیتِه و بُتِه: «هَین پیالِه، خِدایی تازِه عَهدِ گه می خونی هَمرا مِهر وونِه، خونی گه شِمِه نِجاتی سِه بَریخت وونِه.

لوقا 22:20 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 26:28

این مِ خونِ، عَهدِ خون، که خَیلیائه وِسه دَشِندی بونه تا خَیلیائه گِناهون بیامِرزی بَووه.

مَرقُس 14:24

بعد عیسی وِشونِ بااوته: «این مِ خونِ، عَهدِ خون، که خَیلیائه وِسه دَشِندی بونه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 11:25

همین طی هم، بعد از شوم، پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، مِ خونِ دِله تازه عَهدِ. هر کَش که اونِ جِم نوشِنِنی، مِ ‌یاد این طی هاکانین.»

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 3:6

خِدا بییه که اِما ره لایقت هِدا که تازه عَهدِ نوکِرون بوئیم - عهدی که خِدائه روحِ سَر پابرجائه، نا اونچیِ سَر که یِتا بَنوِشته ویشتَر نییه. چوون «بَنوِشته» کُشِنه، ولی خِدائه روحْ زندگی دِنه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 12:24

و عیسی که یِتا جدیدِ عَهدِ واسطه ئه، و اون دَپاشیه خون که هابیلِ خونِ جِم بهتِرِ، گَب زَنده.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 13:20

اِسا که خِدائه صِلح و سِلامتی اون اَبدی عَهدِ خونِ طریق، اَمه خِداوند عیسی ره مِرده هائه جِم زنده هاکارده، یعنی گُسفِنونِ گَتِ چَپون،

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 9:15

پَس مَسیح یِتا جدیدِ عَهدِ واسِطه گَرِ، تا اونایی که دَعوِت بَینه تونِسه بوئِن اون اَبدی میراثِ که خِدا وَعده هِدا ره به دَس بیارِن. چوون یِتا مَرگ اِتفاق دَکِته که وِشونِ اون گِناهونی جِم که اَوِّلین عَهدِ دِله اِنجام بَییه، آزادی دِنه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 9:17

چوون وصیتِ، بعدِ از بَمِردِن بونه اِجرا هاکاردِن و تا مووقه ای که اونی که وصیت هاکارده زنده ئه، اون وصیتِ نَوونه اِجرا هاکاردِن.