لوقا 2:51 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی51 پَس وِشونِ هِمراه ناصره بَردَگِردِسه و وِشونِ مطیع بَییه. ولی وه مار تِمومِ این اتّفاقا ره شه خاطر داشته. Faic an caibideilمازندرانی51 پس ویشون هِمراه راه دَکِته بورده ناصره. و ویشون حرفِ گوش کارده. اما وِنه مار تِموم این چیزها ره شه یاد دِله داشته. Faic an caibideilگیله ماز51 پس اوشانه هَمرَه به ناصِرِه وَگِرِسِّه و اوشانه مُطیع با. وَلی اونه مآر تمام این اِتِّفاقان رِه خودِشه خاطِر داشتِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی51 پس وِشونی هَمرا ناصِرِه ای سِه دَگِرِسِه و وِشونی مِطیع وِه. ولی وی مار دِشتِه هَین اِتِّفاقا رِه شی خاطِر داشتِه. Faic an caibideil |