لوقا 2:48 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی48 وَختی وه پییِر مار وه ره اونجه بَدینه، خَله تَعجِّب هاکاردِنه. وه مار وه ره بااوته: «مِ ریکا، چه اَمه هِمراه این طی هاکاردی؟ مِن و تِ پییِر خَله تِ دلواپس بَیمی و همه جا ره تِ دِمبال بَگِردِسیمی.» Faic an caibideilمازندرانی48 وقتی وِنه پییِر و مار وِره اونجه بَدینه، تعجب هاکاردنه. وِنه مار وِره بائوته: «ته چه اینتی هاکاردی اَمِجه، ریکا؟ مِن و ته پییِر با نگرانی ته دِنبال گَردِستیمی.» Faic an caibideilگیله ماز48 وَختی اونه پیَر و مآر اونه اوجِه بَدییَن بُهت هَکُردَن. اونه مآر اونه باگوته: «می ریکا، چِرا اَمیِ هَمرَه اینجور هَکُردی؟ من و تی پیَر خِیلی دِلواپَسی یه هَمرَه همه جا رِه تی دُمّال بَگَرسِّیم.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی48 وختی وی پیر و مار وِرِه اوجِه بَئینِه خِیلی تَجِّب هاکِردِنِه. وی مار وِرِه بُتِه: «می ریکا، چه اَمِه هَمرا اَتی هاکِردی؟ مِن و تی پیر خِیلی تی دِلواپَس وِمی و هَمه جا رِه تی دِمال بَگِرِسِمی.» Faic an caibideil |