لوقا 2:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 یوسِف هم چوون داوودِ پادشاهِ ایل و تِوارِ جِم بییه ناصرهِ شَهرِ جِم که جَلیلِ مَنطقه دِله دَییه به بِیتلِحِمِ شَهر یعنی داوود زادگاه که یَهودیهِ مَنطقه دِله بییه بُورده. Faic an caibideilمازندرانی4 یوسِف هِم شهر ناصرۀ جلیل جه بورده بِیتلِحِم، همونجهیی که داوود بدنیا بییَمو بییِه، اینِسّه که از نسل و تِبارِ داوود بییِه. Faic an caibideilگیله ماز4 یوسِف هَم چون داوودِ پادشاهِ تَلکُ و طایفه جی با ناصِره شَهر جی که جَلیلِ مَنطَقِه دِلِه دَبا به بیت لِحِم شَهر، یَعنی داوود زادگاه که یَهودیِه مَنطَقِه دِلِه با بَشَه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 یوسِف هَم چون داوودِ پادشاهی ایل و تَباری جا وِه ناصِره ای شهری جا گه جلیلی مَنطَقِه ای دِلِه وِه، بیت لِحِمی شهری سِه، یَعنی داوودی زادگاه گه یَهودیِه ای مَنطَقِه ای دِلِه وِه بوردِه. Faic an caibideil |