لوقا 2:37 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی37 و تا هشتاد و چهار سالگی بیوه بَمونِسه بییه. وه هیچ وَخت مَعبِدِ جِم بیرون نَشی بییه، بلکه شو و روز، دِعا و روزهِ هِمراه خِدا ره پَرسِش کارده. Faic an caibideilمازندرانی37 و تا هِشتاد و چهار سالگی بیوهزن بَموندِسّه. وِه هیچوقت معبد ره ترک نَکارده، بلکه روز و شو، با روزه و دِعا به عِبادِت مشغول بییِه. Faic an caibideilگیله ماز37 و تا هشتاد و چهار سالِگی بیوِه بُمانِسِّه با اون هیچ وَخت مَعبَدِ جی دِرگا نَشَونه با، بلکه شُو و روز دُعا و روزِه یه هَمرَه خُدا ره پَرَسِّش کانِبا. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی37 تا هشتاد و چار سالِگی بیوِه بَمونِس وِه. وی هیچ وَخت مَعبَدی جا دیرگا نَشیوِه، بَلگی شُو و روز دِعا و روزِه ای هَمرا خِدارِه پَرَسِش کِردِه. Faic an caibideil |