لوقا 19:44 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی44 و تِ و تِ وَچونِ، تِ زِمینِ دِله، خاک و خون کَشِنِنه. و سَنگ سَنگِ سَر بَن نَکانده؛ مووقه ای که خِداوند تِ کُمِکِ وِسه بییَمو بییه وه جِم غافل بَمونِسی.» Faic an caibideilمازندرانی44 و ته و ته وَچه ها رِه ته دِله به خاک و خون کَشِننه. و سنگی بر سنگ نَمودنه اینِسّه که موقعی که خِداوند تِه نجاتِسته بییَموهه رِه درک نَکاردی.» Faic an caibideilگیله ماز44 و تو و تی وَچِه هان رِه تی زَمینِ دِلِه به خاک و خون کَشِنَن. وَ سَنگ سَنگِ سَر نُماندِنِه، چون موقه ایی که خُداوند تی کُمَکِ وَسِّین بوما با، اونه جی غافِل بُمانِسّی.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی44 و تو و تی وَچیلِه رِه تی زَمینی دِلِه خاک و خون کَشِنِنِه. و سَنگ سَنگی سَر بَن نَکِنِّه، موقِه ای گه خِداوند تی کِمَکی سِه بیمو وِه رِه، ویجا غافِل بَمونِسی.» Faic an caibideil |