لوقا 19:30 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی30 «روستایی که شِمه روب رو دَره، بُورین. وَختی دِله بُوردِنی، یِتا خرکِره ره دَوِسه پی دا کاندینی که تا اَلان هیچ کس وه سَر سِوار نَییه. اونِ واز هاکانین و اینجه بیارین. Faic an caibideilمازندرانی30 «بورین این ده دِله. وقتی وارد بَیینی اتا کرّه الاغ رِه دَوِسته ویننی که تا به اِسّا هیچ کس وره سِوار نَییه. اون رِه واز هاکانین و بیارین اینجه. Faic an caibideilگیله ماز30 «به اون دِهاتی که شِیمی پِیش دَرِه، بیشین. وَختی دِلِه بَشَین، ایتا کُرِّه اُلاغ رِه دَبِسِّه پیدا کانید که تا اَلآن هیچکَس اونه سَر سَوار نَبا. اونِه واز هَکُنید و ایجه بیارین. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی30 «هون آبادی ای گه شِمِه پِش دَرِه، بورین. وختی دِلِه بوردِنی، یَتِه خَرکِرِّه رِه دَوَس اَنگیرِنی گه تا اَلَن هیچکی وی سَر سِوار نَوِه. اونِه وا هاکِنین و هَیجِه بیارین. Faic an caibideil |