لوقا 18:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 قاضی چَن وَختی وه ره اعتنا نَکارده. ولی سَرآخِر شه هِمراه بااوته: ”هر چَن خِدائه جِم نَتِرسِمبه و مَردِمِ سَر چِش نَیرِمبه، Faic an caibideilمازندرانی4 قاضی چنددفعه هیچ اعتنایی به وِ نَکارده. اما آخر سَر شه پَلی بائوته: ‹هرچند از خِدا نَتِرسمبه و به خلق خِدا هِم هیچ توجهی ندارمبه Faic an caibideilگیله ماز4 قاضی چن وَختی اونه مَهَل نَکُردِه. وَلی سَرآخَر خودشه هَمرَه باَگوته: ”هر چَن خُدایِ جی نَترسِنَم و مَردُمِ رِه هَم مَهَل نُکانَم، Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 قاضی چَن وختی وِرِه اِعتِنا نَکِردِه. ولی سَرآخَر شی هَمرا بُتِه: ”هر چَن خِدایی جا نَتِرسِمِه و مَردِنی سَرِ چِش نَئیرمِه، Faic an caibideil |