لوقا 18:3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

³ هَمون شَهرِ دِله یِتا بیوه‌زنا دَییه که یه سَره وه پَلی اییَمو و گاته "مِ حَقِّ مِ دِشمِنِ جِم بَیر".

مازندرانی

³ در اون شهر اتا بیوه زِنا دَییه که همیشه شییه وِنه پَلی و وِنجه خاسّه وِنه حق رِه وِنه دشمن جه پَس بَیره.

گیله ماز

³ همون شَهرِ دِلِه ایتا بیوِه زِنا دَبا، که یِسَرِه اونه وَرجه هَنِبا و گونه با می حَقِّ می دُشمَنِ جی هَگیر.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

³ هَمون شَهری دِلِه یَتِه بیوِه زَنا دَوِه، گه یَکسَرِه وی وَر ایمو و گِتِه می حَقِّ می دِشمنی جا بَئیر.

لوقا 18:3 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 5:25

«شه شاکیِ هِمراه هَمتی وَختی مَحکَمِهِ راهِ دِله دَری زود آشتی هاکان وَاِلا اون شاکی تِ ره قاضیِ دَس دِنه و قاضی تِ ره نِگهبونِ دَس دِنه و زِندونِ دِله کَفِنی.

لوقا 18:2

عیسی بااوته: «یِتا شَهرِ دِله یِتا قاضی‌ دَییه که نا خِدائه جِم تَرسیه، نا مَردِمِ سَرِ چِش گِته.

لوقا 18:4

قاضی چَن وَختی وه ره اعتنا نَکارده. ولی سَرآخِر شه هِمراه بااوته: ”هر چَن خِدائه جِم نَتِرسِمبه و مَردِمِ سَر چِش نَیرِمبه،

لوقا 18:5

ولی چوون این بیوه‌زنا هَمِش مِ مِزاحِم بونه، وه داد رِسِمبه، نَکِنه هَمِش بِیّه و مِ ره سِتوه بیاره»