لوقا 17:8 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی8 مگه وه ره نارنه: ”اَوِّل مِ شومِ حاضِر هاکان و شه لِواسِ عَوِض هاکان و مِ ره پَذیرایی هاکان تا بَخُرِم و بَنوشِم، و بعد تِ خارنی و نوشِنی“؟ Faic an caibideilمازندرانی8 آیا نایینه: ‹مه شام رِه آماده هاکان و مه جه پذیرایی هاکان تا بخارم و بعد ته بخور؟› Faic an caibideilگیله ماز8 مَگِه اونه نَگونِه: ”اَوَّل می شامِ حاضِر هَکُن و تی لِواسِ عَوَض هَکُن و مَرِه پَذیرایی هَکُن تا بُخارم و بَنوشَم و ایما تو بخار و بنوش؟“ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی8 مَگِه وِرِه نُنِه: ”اَوَّل می شُومِ حاضِر هاکِن و شی لیواسِ عوَض هاکِن و مِنِه پَذیرایی هاکِن تا بَخارَم و بَنوشَم و اَزما تو خارنی و نوشِنی؟“ Faic an caibideil |
لوقا 17:8
6 Iomraidhean Croise
Sanasan