لوقا 17:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی7 «کِدوم یِتا از شِما دَره وَختی وه نوکِر زِمینِ شِخم بَزوئِنِ جِم یا گُسفِن بَچِروندِنِ جِم، صَحرائه جِم بَردَگِرده، وه ره باره: ”زود بِرو سِفره سَر هِنیش“؟ Faic an caibideilمازندرانی7 «کدوم تایه شما که وقتی وِنه نوکِر از شخم بَزِن یا چراهیدنه گوسفندها، صحراجه بَر دَگِرده وِ رِه بایره: بور هِنیش و بَخور؟ Faic an caibideilگیله ماز7 «کُدام ایتا اَز شُما دَرِه وَختی اونه پاکار بِجاره شُخم بَزَئنِ جی یا گوُسِند چرانی صَحرایِ جی وَگِرده، اونه باگو: ”زود بییِه سُفرِه یِه سَر بِنیش؟“ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی7 «کِدیم یَتِه از شِما دَرِه وختی وی نوکَر زَمی ای شِخم بَزوئَنی جا یا گِسَن کِردی صَحرایی جا دَگِردِه، وِرِه بُئِه: ”زود بِرِه سِفرِه ای سَر هِنیش؟“ Faic an caibideil |