لوقا 17:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 اگه روزی هَفت کَش تِ ره گِناه هاکانه، و هَفت کَش تِ پَلی بِیّه و باره: ”توبه کامبه،“ تِ وِنه وه ره بِبَخشی.» Faic an caibideilمازندرانی4 اگه هفت بار در روز به ته گِناه هاکارده و هفت بار ته پَلی بییَمو و بائوته: ‹توبه کامبه› وِ رِه ببخش.» Faic an caibideilگیله ماز4 اَگه روزی هَفت دَفِه تِرِه گُناه هَکونِه و هَفت دَفِه تی وَرجه وَگِردِه و باَگو: ”توبِه کانَم،“ تو بایِسّی اونه بِبَخشی.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 اگه روزی هَف کَش تِرِه گِناه هاکِنِه و هَف کَش تی وَر بیئِه و بُئِه: ”توبِه کِمِّه،“ تو وِنِه وِرِه بِبَخشی.» Faic an caibideil |