لوقا 17:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

² وه وِسه بِهتَر بییه، یِتا آسیوِ سَنگ وه گَردِن وَسِّنه و وه ره دریائه دِله دِم دانه تا اینکه باعث بَووه یِتا از این کِچیکون گِناه دَکِفه.

مازندرانی

² وِره بِهتِر اینکه که اتا سنگ اسیو وِنه گِردن دوِندن و دِمبِدن دِریا دِله تا اینکه باعث لغزش اَتّا نو ایمان بَووهه.

گیله ماز

² اونه رَه بِهتَر با ایتا آسیابِ سَنگ اونه گَردَن دَبِسِّن و اونه دَریایِ دِلِه تُووادِن تا اینکه باعث هَبو ایتا از این کوچِکان گُناه دِلِه دَکِه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

² وِنِه بِهتَر وِه یَتِه آسیو سَنگ وی گِردَن وَسِّنِه و وِرِه دَریایی دِلِه دیم داوِنِه تا هَینگه باعث بَوو یَتِه از هَین کِچیکِن گِناه دَکِفِه.

لوقا 17:2 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 17:27

ولی اینِ وِسه که وِشونِ نَرِنجونیم، دَریالو بور و قَرماق دِم هاده. اَوِّلین مائی ره که بَییتی وه دِهونِ واز هاکان. یِتا سِکّه چهار دِرهمی پی دا کاندی. اون سِکّه ره بَیر و مِ مالیات و شه مالیاتِ جا، وِشونِ هاده.

اِنجیلِ مَتّی 18:10

«هیچ وَخت این کِچیکِ وَچونِ کِچیک نِشمارین. چوون شِما ره گامبه وِشونِ فِرِشته ها، آسِمونِ دِله هَمِش مِ آسِمونی پییِرِ دیمِ ویندِنه.

اِنجیلِ مَتّی 18:14

مِ آسِمونی پییِرِ خواسه این نییه، که حَتّی یِتا از این کِچیکون هِلاک بَووِن.

اِنجیلِ مَتّی 26:24

اِنسانِ ریکا هَمون طی که وه خَوِری بَنوِشته بَییه، مییِرنه، ولی وای به حال اون کَس که انسانِ ریکا ره دِشمِنِ تَسلیم کانده. وه وِسه بهتر بییه که هیچ وَخت دِنیا نییَمو بییه.

مَرقُس 9:42

«هر کی باعثِ بَووه یِتا از این کِچیکون که مِ ره ایمون دارنِنه، گِناه دَکِفه، وه وِسه بِهتَر بییه یِتا گَتِ آسیوِ سَنگ وه گَردِن وَسِّنه و وه ره دریائه دِله دِم دانه!

اِنجیلِ یوحنا 21:15

بعد از صِبونه، عیسی شَمعونِ پِطرُسِ جِم بَپِرسیه: «ای شَمعون، یوحَنائه ریکا، مِ ره اینائه جِم ویشتر دوس دارنی؟» وه جِواب هِدا: «اَره آقا؛ تِ که دوندی تِ ره دوس دارمه.» عیسی وه ره بااوته: «مِ وَره ها ره خِراک هاده.»

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 9:15

ولی مِن هیچکِدوم از این حَقِّ حقوقِ جِم اِستفاده نَکاردِمه و اینِ هم نَنِویسِمبه تا مِ حَق، این طی هاکانین. چوون بَمیرِم بهترِ تا اینکه کِسی مِ این افتخارِ هیچ هاکانه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 9:22

ضَعیفونِ هِمراه، ضَعیف بَیمه تا ضَعیفونِ مَسیحِ وِسه به دَس بیارِم. همه کسِ وِسه همه چی بَیمه تا هر جور بونه بَعضیا ره نِجات هادِم.