لوقا 17:15 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی15 یِتا از وِشون وَختی بَدیئه شِفا بَییته، هَمون طی که بِلِند بِلِند خِدا ره پرسِش کارده، بَردَگِردِسه Faic an caibideilمازندرانی15 اَتّا از اونا وقتی بَدییه که شفا بَییته درحالیکه با صدای بِلِند خِدا رِه ستایش کارده بردَگِردِسته؛ Faic an caibideilگیله ماز15 ایتا از اوشان وَختی بَدییَه شَفا بِیتِه، هَمونجور که بُلَن بُلَن خُدا رِه پَرَسِّش کانِبا، وَگَرِسِّه Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی15 یَتِه از وِشون وختی بَئیِه شَفا بَیتِه، هَمونجور گه بِلَن بِلَن خِدارِه پَرَسِش کِردِه، دَگِرِسِه Faic an caibideil |