لوقا 17:12 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹² وَختی روستایی دِله بُورده، ده تا جِذامی ره بَدیئه که دورتر اِیست هاکارده بینه

مازندرانی

¹² پس وقتی راه دِله وارد اَتّا دِه بَییه، دَه تا جذامی عیسی جه برخورد هاکاردنه. اونا دیر دست هِرِسّانه

گیله ماز

¹² وختی خَسِّه ایتا دِهاتِ دِلِه بوشو، دَه تا جُذامی اونِه بَدییَن. اوشان دور ایسَبان

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹² وختی آبادی ای دِلِه بوردِه، دَه تا جُذامی رِه بَئیِه گه دورتَر اِسّاوِنِه.

لوقا 17:12 Iomraidhean Croise

لوقا 18:13

ولی اون خراجگیر دور اِیست هاکارده بییه و نِخواسه حَتّی شه سَرِ آسمونِ سَمت بِلِند هاکانه، بلکه شه سینه سَر کُتِندِسه و گاته: ”خِدایا، مِنِ گِناهکارِ رَحم هاکان.“

لوقا 5:12

یِتا روز که عیسی یِتا از شهرهائه دِله دَییه، یِتا مَردی بییَمو که وه تِمومِ تَنِ، جِذام بَییته بییه. وَختی عیسی ره بَدیئه، وه لینگِ پلی بِنه سَر دَکِته و خواهِشِ هِمراه بااوته: «ای آقا، اَگه بَخوائی توندی مِ ره شِفا هادی.»