Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




لوقا 16:3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

3 مِواشر شه پَلی فِکر هاکارده: ”چی هاکانِم؟ ارباب خوانه مِ ره کارِ جِم بیرون هاکانه. نا اون قِدِّ دارمه زِمین بِکِّنِم، و گدایی هاکاردِنِ جِم هم عار دارمه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مازندرانی

3 «مباشر شه پَلی فکر هاکارده: ‹چیکار هاکانِم؟ ارباب خانه از کار مه رِه برکنار هاکانه. زمین که نَتومبه بَکِنم و از گدایی هِم عار دارِمبه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

3 مُواشِر خودشه وَرجه فِکر هَکُرِده: ”چی هَکُنَم؟ اَرباب خَنِه مَرِه کارِ جی دِرگا هَکونه. نه اون قَد زور دارَم زَمین بَکَّنَم، وَ گدائی هَکوردَنِ جی هم عار دارَم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

3 مِواشِر شی وَر فِکر هاکِرِده: ”چی هاکِنِم؟ اَرباب خواینِه مِنِه کاری جا دیرگا هاکِنِه. نا هون قِدِّ دارمِه زَمی بَکِّنَم، و گَدایی هاکِردَنی جا هَم عار دارمِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




لوقا 16:3
26 Iomraidhean Croise  

«نِماشونِ مووقه، صاحاب باغ شه سَرکارگَرِ بااوته: 'کارگَرونِ صدا هاکان، وِشونِ دَسمِزِ، وِشونِ هاده، از آخِر شِروع هاکان بِرِو اَوِّل '


وِشون اَریحائه شَهر بییَمونه. وَختی عیسی شه شاگِردون و جَمیِّتِ هِمراه اَریحائه جِم بیرون شیه، یِتا کورِ گِدا که وه اسم بارتیمائوس بییه، وه راه سَر نیشته بییه، بارتیمائوس تیمائوسِ ریکا بییه .


اون مَردی شه هِمراه بااوته: ”چی هاکانِم، چوون جایی نِدارمه شه مَحصولِ اِمبار هاکانِم؟“


مِواشِرِ شه پلی صدا هاکارده و بَپِرسیه: ”این چیه تِ خَوِری اِشنُمبه؟ مِ هِمراه حِساب کِتاب هاکان، دییه نَتوندی مِ مِواشر بوئی.“


این مَردیِ سِرهِ درِ پَلی، یِتا فَقیرِ مَردی ره اییِشتِنه که وه اسم ایلعازَر بییه. ایلعازَرِ تِمومِ تَن زَخمِ زیلی بییه.


سَر آخِر، اون فَقیر بَمِرده و فرشته ها وه ره ابراهیمِ پَلی بَوِردِنه. پولدارِ مَردی هَم بَمِرده و وه ره دَفن هاکاردِنه.


بِفَهمِسِمه چی هاکانِم تا وَختی مِ ره شه مِواشِریِ جِم بیرون هاکارده، کِسایی دَووِن مِ ره شه سِره راه هادِن.“


قاضی چَن وَختی وه ره اعتنا نَکارده. ولی سَرآخِر شه هِمراه بااوته: ”هر چَن خِدائه جِم نَتِرسِمبه و مَردِمِ سَر چِش نَیرِمبه،


هِمساده ها و اونایی که وه ره قبلتر گداییِ مووقه بَدیئه بینه، گاتِنه: «مَگه این هَمون مَردی نیه که نیشته بییه و گدایی کارده؟»


اون مووقه، چَن نَفِر، یِتا مَردی که مادرزادی چِلخ بییه ره، یاردِنه. وِشون وه ره هر روز اون مَعبِدِ دروازهِ پَلی که وه اسم ’قَشنگِ دروازه‘ بییه اییِشتِنه تا مَردِمِ که مَعبِدِ دِله شینهِ جِم، صَدِقه بَیره.


اِسا، پِرِس و شَهر بور. اونجه تِ ره گانِنه چی وِنه هاکانی.»


چوون اِما اِشنُمبی که شِمه میون بَعضیا تنبلی کاندِنه. اینا کار نَکاندِنه، بلکه فضولی کاندِنه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan