Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




لوقا 16:24 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

24 پَس بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: ”مِ پییِر اِبراهیم، مِ ره رَحم هاکان و ایلعازَرِ بَفرِس تا شه اَنگوسِ تِکِ اوه دِله بَزِنه و مِ زِوونِ خانِک هاکانه، چوون این تَشِ دِله عِذاب کَشِمبه.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مازندرانی

24 پس با صدای بِلِند بائوته: ‹ای اَمه پی‌یِر، ابراهیم، بر مِن ترحم هاکان و ایلعازر رِه بَرِسِند تا شه انگوس رِه اوو دِله خیس هاکانه و بَزِنه مه زِبون رِه تا خنک بَووهه اینِسّه که در این تَش عذاب کَشِمبه.›

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

24 پس بُلَندِ صِدایِ هَمرَه باَگوته: ”می پیَر ابراهیم، مَرِه رَحم هَکُن. ایلعازَرِ رَوانه هَکون تا خودِشه اَنگوشتِ تُکِ اُویه دِلِه بَزِنِه و می زَبانِ خُنِک هَکونه، چون این تَشِ دِلِه عَذاب کَشِنَم.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

24 پس بِلَنِ اَوازی هَمرا بُتِه: ”می پیر ابراهیم، مِنِه رَحم هاکِن. ایلعازَرِ بَرِسان تا شی اَنگیسی تِکِ اُوئی دِلِه بَزِنِه و می زِوونِه خِنِک هاکِنِه، چون هَین تَشی دِلِه عَذاب کَشِمِه.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




لوقا 16:24
29 Iomraidhean Croise  

«اون وَخت اونایی که وه چَپِ وَر دَرِنه ره گانه: ”اِی مَلعونون، مِ جِم دور بَووین و اَبدیِ تَشِ دِله که اِبلیس و وه فِرِشته هائه وِسه آماده بَییه بُورین


این فِکرِ دِله دَنی بووئین كه یِتا پییِر ابراهیمِ واری دارنِنی. بَدونین كه خِدا تونده این سَنگائه جِم ابراهیمِ وِسه وَچِه خَلق هاکانه.


ولی مِن شِما ره گامبه: هَر کی شه بِرارِ وِسه خَشم بَیرِه، مجازات بونه و هر کی شه بِرارِ توهین هاکانه، وه ره مَحکَمه کَشِنِنه و اَگه وه ره باره بی عَقل، جَهَنِمِ تَشِ مِستَحَق بونه.


پولدارِ مَردی بااوته: ”نا، مِ پییر اِبراهیم، ولی اگه یه نَفِر مِرده هائه جِم وِشونِ پَلی بُوره، تووبه کاندِنه.“


عیسی بااوته: «اَمروز نِجات این سِره دِله بییَمو، چوون این مَردی هم ابراهیمِ پیغمبِر وَچه ئه.


کاراییِ که نِشون دِنه شِما تووبه هاکاردینی ره اِنجام هادین شه هِمراه نارین که: ”اَمه جَد ابراهیمِ.“ چوون شِما ره گامبه، خِدا تونده این سنگائه جِم ابراهیمِ وسه وَچون به وجود بیاره.


عیسی وه جِواب بااوته: «اگه خِدائه هَدیه ره فَهمِسی و دونِسی کیِ که تِ ره گانه؛ اَت کم مِ ره اوه هاده، تِ شه وه جِم خواسی و وه تِ ره اوه ای دائه که تِ ره زندگی هاده.»


ولی هر کی اون اوهِ جِم که مِن وه ره دِمبه بَخُره، هیچ وَخت اَی تِشنا نَوونه، اوه ای که مِن وه ره دِمبه وه وجودِ دِله یِتا چشمهِ‌ واری بونه که تا اَبدی زندگی جوشِنه و سَرمشت بونه.»


عیدِ هفتهِ آخِرین روز که عیدِ گتتِرین روز بییه، عیسی بِلِند بَییه و بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: «هر‌ کی تِشنائه، مِ پَلی بِیِّه و بَنوشه.


و اِبراهیم ختنه‌بَییه هائه پییِر هم هَسه یعنی کِسایی پییِر که نا فِقَط خَتنه بَینه بلکه ایمونِ راهِ طَریقِ جِم قدم اییِلنِنه، هَمون راهی که اَمه پییِر اِبراهیم هم قبل از اون که خَتنه بَووه، قَدِم اییِشته.


اَلوک بَییته تَشِ دِله و اونایی که خِدا ره نِشناسِنِنه و اونایی که اَمه خِداوند عیسیِ انجیلِ اِطاعت نَکاردِنه جِم تِقاص گِرنه.


چوون داوِری، نسبت به اونی که رحم نَکارده بوئه، بی‌رَحم بونه. ولی رَحم، داوِری ره پیروز بونه!


زِوون هم تَشِ؛ یه دِنیا نادِرِسی، که اَمه تَنِ په دِله دَره و آدِمِ تِمومِ تَنِ کثیف کانده و تِمومِ وه زندگی ره تَش کَشِنه - تَشی که جَهنِّم اونِ رووشِن هاکارده!


اون وحشی جانور گرفتار بَییه و وه هِمراه اون دِراغی پِیغَمبِر که اون وحشی جانورِ پیش نشونه ها و معجزات اِنجام دائه تا اونا ره گول بَزِنه که اون وحشی جانورِ علامتِ قبول هاکارده بینه و وه مِجَسمه ره پَرِسش کاردِنه. وِشون هر دِتا، زِنده زِنده تَش دریاچهِ دِله که گوگردِ هِمراه سوزِنه، دِم هِدا بَینه.


و هر کس که وه اسم حیاتِ دفترِ دِله بَنوِشته نَئی بییه، تَشِ دریاچهِ دِله دِم هِدا بَییه.


بعد اون فرشته زندگیِ رودخانهِ اوه ره مِ ره سِراغ هِدا که بلورِ واری شفاف بییه و خِدا و وَرهِ تَختِ جِم سَرازیر بونِسه


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan