لوقا 14:18 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی18 ولی وِشون هر کِدوم یِتا بَهونه بیاردِنه. اَوِّلی بااوته: ”یِتا زِمین بَخریمه که وِنه بُورِم اونِ بَوینِم. خواهشاً مِ عذرِ قبول هاکان.“ Faic an caibideilمازندرانی18 اما اونا هرکدوم اتا بَهانه بیاردِنه. اتا بائوته: ‹اتا باغ بَخریمه که باید بورم اونه بَوینِم خواهش کامبه مه رِه بِبَخش که نَتومبه بیهِم.› Faic an caibideilگیله ماز18 وَلی اوشان هَر کُدام ایتا بَهانِه بیاردِن. اوَّلی باگوته: ”ایتا زَمین بَهیَّم که بایسّی بوشوم اونِه بِینَم. خواهِشاً می عُذرِ قَبول هَکُن.“ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی18 ولی وِشون هر کِدیم یَتِه ویهومِه بیاردِنِه. اوَّلی بُتِه: ”یَتِه زَمی بَخریمِه گه وِنِه بورِم اونِه بَوینِم. خواهِشاََ می عِذرِ قَبول هاکِن.“ Faic an caibideil |