لوقا 14:10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹⁰ ولی هر وَخت کِسی تِ ره دَعوِت کانده، بور و تَهِ مجلس هِنیش، تا وَختی صاحاب مجلس بِیّه، تِ ره باره: ”مِ رَفِق، بَفِرمی بالاتَر هِنیش.“ اون وَخت، دییه مِهمونون پَلی که سِفرهِ سَر نیشتِنه سَر بِلِند بونی.

مازندرانی

¹⁰ هر موقع هر کی ته رِه دعوت هاکارده، بور و پایین‌ترین جای مجلس هِنیش، تا وقتی اگه صاحب سِره بییَموهه ته رِه بایره: ‹رفق جان بَفِرمی بور بالاتِر هِنیش.› اون لحظه ته بقیه مهمونا پَلی سَربلند وونی.

گیله ماز

¹⁰ وَلی هر وَخت کسی تِرِه دَعوَت کانِه، بوشو و تَهِ مَجلِس بِنیش، تا وَختی صاب مَجلِس بیه، تِرِه باگو ”می رَفیق، بِفَرمِا بالاتَر بِنیش.“ اونوَخت دیگر مِهمانان وَرجه که سُفرِه یه سَر نیشتَن سَربُلَن بونی.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹⁰ ولی هر وَخت کسی تِرِه دَعوَت کِنِّه، بور و تَهِ مِجلِس هِنیش، تا وختی صاب مِجلِس بیِه، تِرِه بُئِه: ”می رَفِق، بَفِرمِه بالاتر هِنیش.“ اونوَخت دییَر مِهمونِنی وَر گه سِفرِه ای سَر نیشتِنِه سَربِلَن وونی.

لوقا 14:10 Iomraidhean Croise

یوحنایِ مکاشفه 3:9

هارِش، مِن اونایی که شیطانِ عِبادَتگاهِ جِم هَسِنه و شه ره یهودی دوندِنه ولی نینه، بلکه دِراغ زَندِنه، هارِش مِن وِشونِ مجبور کامبه تا بِیّن و تِ لینگ دَکِفِن تا بَدونِن که مِن تِ ره دوس داشتِمه.