Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




لوقا 12:37 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

37 خِش به حال نوکِرونی که وَختی وِشونِ اَرباب بَرگِردِنه، وِشونِ بیدار و هوشیار بَوینه. حَییقَتِاً، شِما ره گامبه، وه شه خِدمِت هاکاردِنِ لِواسِ پوشِنه؛ و وِشونِ سِفره سَر نیشِندِنه و اِنه وِشونِ جِم پذیرایی کانده.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مازندرانی

37 خوشبحال خادمونی که وقتی ویشونه سرور بَر دَگِرده اونا رِه بیدار و هشیار بَوینه. راستی راستی شما رِه گامبه که ویشونِ سَروَر شه کمر به خدمِت هاکاردِنه ویشون وَندِنه؛ اَره اونا رِه سِفره سَر نیشِندِنه و جلو اِنه اوناجه پذیرایی کانده.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

37 خوش بِحالِ پاکارانی كه وَختی اوشانه اَرباب وَگِردِنِه، اوشانه بیدار و هوشیار بِینِه. راس راسی شِمِره گونَم، اون خودِشه لِواسِ خِدمَت دُکانه و اوشانه سُفره یه سَر نیشاندِنِه و هَنهِ اوشانه جی پَذیرایی کانه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

37 خِش بِحالِ نوکَرِنی گه وختی وِشونی اَرباب گِردِنِه، وِشونِه ویشار و هوشیار بَوینِه. حَیقَتاً شِمارِ گِمِه، وی شی خِدمَت هاکِردَنی لیواسِ کِنِّه و وِشونِه سِفره ای سَر نیشانِّه و اِنِه وِشونی جا پَذیرایی کِنِّه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




لوقا 12:37
25 Iomraidhean Croise  

پَس بیدار بوئین، چوون نَدوندِنی شِمه خداوَند چه روزی اِنه.


اونایی واری بوئین که اِنتِظار کَشِنِنه وِشونِ اَرباب آروسیِ جشنِ جِم بَردَگِرده، تا وَختی راهِ جِم رِسِنه و در زَنده، دَرجا دَرِ وه وِسه واز هاکانِن.


خِش به حال اون نوکِری که وَختی وه ارباب اِنه، وه ره کارِ سَر بَوینه.


مگه وه ره نارنه: ”اَوِّل مِ شومِ حاضِر هاکان و شه لِواسِ عَوِض هاکان و مِ ره پَذیرایی‌ هاکان تا بَخُرِم و بَنوشِم، و بعد تِ خارنی و نوشِنی“؟


پَس هَمِش مِواظِب بوئین و دِعا هاکانین تا بَتونین تِمومِ این چیائه وِسه که خَله زود اتِّفاق کَفِنه، در اَمان دَووین و اِنسانِ ریکائه پَلی اِیست هاکانین.»


کِدوم‌ یِتا گَت تِرِ، اونی که سِفرهِ سَر نیشته یا اونی که خِدمتِ کانده؟ مگه اونی که سِفرهِ سَر نیشته گَت تِر نییه؟ ولی مِن شِمه میون یه نَفِرِ واریمه که دَره خِدمِت کانده.


اگه کِسی خوانه مِ ره خِدمتِ هاکانه، وِنه مِ دِمبال بِیّه؛ و جایی که مِن دَرِمبه، مِ خادِم هم اونجه دَره. کِسی که مِ ره خِدمتِ هاکانه، پییِر وه ره عزّت دِنه.


هَمون طی که اِشعیائه پِیغَمبِرِ کِتابِ دِله بَییَموئه: «اونچی ره که هیچ چِشی نَدیئه، هیچ گوشی نِشنُسه، و هیچ کَسِ فِکر نَرِسیه، خِدا شه دوسدارونِ وِسه فِراهم هاکارده.»


چوون زندگی مِ وِسه مَسیحِ و بَمِردِن مِ وِسه سود.


این دِتائه میون بَدجور دَره جنگِمبه: چوون که آرزو دارمه این دِنیائه جِم بورِم و مَسیحِ هِمراه دَووِم، چوون این خَله بِهترِ؛


و این طی، شِما ره کاملاً اِجازه دِنِنه که خِداوند و اَمه نجات‌دهنده عیسی مَسیحِ اَبدی پادشاهیِ دِله بورین.


پَس ای عزیزون، اِسا که این چیائه اِنتِظارِ کَشِنِنی، خَله تَقِلّا هاکانین که وه دید بی‌لکه و بی‌عیب بوئین، و صِلح و سِلامتیِ دِله دَووین.


و آسِمون جِم یِتا صدا بِشنُسِمه که گاته، «اینِ بَنویس: خِشا به حال اونایی که بعد از این خِداوندِ دِله مییِرنِنه.» و خِدائه روح گانه: «راس راسی خِشا به حالِ وِشون که شه زحمتائه آسایشِ گِرنِنه، چوون وِشونِ اعمال، وِشونِ دِمبال سَر اِنه!»


«هارِش، مِن دِزِ واری اِمبه! خِشا به حالِ اونی که بیدار بَمونه و لِواسِ دَپوشیه بوئه، نَکِنه لِخت و پتی راه دَکِفه و همه وه رِسوایی ره بَوینِن.»


«هر‌ کی پیروز بَووه، اینِ وه ره دِمبه که مِ هِمراه مِ تَختِ سَر هِنیشه، هَمون‌ طی که مِن پیروز بَیمه و شه پییِرِ هِمراه وه تَختِ سَر هِنیشتِمه.


چوون اون وَره که تَختِ میونِ اِیست هاکارد، وِشونِ چَپون بونه، و وِشونِ، زندگیِ اوه چشمه‌هائه سَمت راهنِمایی کانده. و خِدا هر اَسری ره وِشونِ چِشائه جِم پاک کانده.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan