لوقا 11:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی7 وه سِرهِ دِله، جِواب هاده: ”مِ ره زَحمِت نَده. در کِلیتِ، و مِ وَچون مِ هِمراه لا دِله دَرِنه. نتومبه لائه جِم پِرِسِم و یه چی تِ ره هادِم.“ Faic an caibideilمازندرانی7 و وِه سِره دِلجه جِواب هاده: ‹مه ره زحمت نَده. در قفل هَسّه و مه وَچهها مه پَلی بَخاتِنه. نَتتومبه شه جاجه راست بَووهم و هیچ چی تِره حادم.› Faic an caibideilگیله ماز7 وَ اون سِرِه دِلِه جِواب هَدِه: ”مَرهِ زَحمت نَدِه. دَر کیلیتِ، ومی وَچِه هان می هَمرَه لایِ دِلِه دَرِن. نَتَّنَم لایِ جی وَرِسَم و یِچّی تِرِه هَدَم.“ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی7 و وی خِنِه ای دِلِه جِواب هادِه: ”مِنِه زَحمت نَدِه. دَر کِلیِه و می وَچیلِه می هَمرا لایی دِلِه دَرِنِه. نَتِمِّه لایی جا پِرِسَم و یَچی تِرِه هادَم.“ Faic an caibideil |