لوقا 11:24 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی24 «وَختی که پَلیدِ روح یه نَفِرِ جِم بیرون اِنه، خِشک و بَرَهوتِ جائه دِله شونه تا یِتا جا شه اِستراحتِ وِسه پی دا هاکانه. ولی چوون پی دا نَکانده شه هِمراه گانه: ”اون سِره ای که وه جِم بییَمومه ره بَرگِردِمبه.“ Faic an caibideilمازندرانی24 عیسی ادامه هادا و بائوته، «زمانی که روح ناپاک از کسی بیرون شونّه، روح پلید بهجاهایِ خِشک و بیآب و علف شونه تا جایی برای استراحت پِدا هاکانه، اما وقتی نَتونده جایی پدا هاکانه شه پَلی گانه: ‹به سِرهای که اُونجه جه بییَمومه، بر گَردِمبه.› Faic an caibideilگیله ماز24 «وَختی پَلیدِ روح یِنَفَرِ جی دِرگا هَنه، خُشک و بَرَهوتِ جایِ دِلِه شونِه تا ایتا جا خودشه اِستراحتِ وَسین پیدا هَکونه. وَلی چون پیدا نَکُرده خودشه هَمرَه گونِه: ”به اون سِره ایی که اونه جی بومَم، وَگَردِنَم.“ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی24 «وختی پَلیدِ روح یَنَفَری جا دیرگا اِنِه، خِشک و بَرَهوتِ جایی دِلِه شونِه تا یَتِه جا شی اِستراحتی سِه بَنگیرِه. ولی چون نَنگیرنِه شی هَمرا گِنِه: ”هون خِنِه ای سِه گه ویجا بیمومِه، گِردِمِه.“ Faic an caibideil |