لوقا 11:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی2 عیسی وِشونِ بااوته: هر وَخت دِعا کاندینی، بارین: ”ای پییِر، تِ اسم مِقدّس بوئه، تِ پادشاهی بِیّه، Faic an caibideilمازندرانی2 ویشونه بائوته، «وقتی دِعا کاننی بایرین: «‹ای پییِر که آسمون دِله دَری ته نوم مقدس بوئه، پادشاهی ته بییِه. Faic an caibideilگیله ماز2 عیسی اوشانه باگوته: «هر وَخت دُعا کانید، باگویید: «”اِی پیَر، تی اسم مُقَدَّس هَبو، تی پادشاهی بییِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی2 عیسی وِشونِه بُتِه: «هر وَخت دِعا کِنِنی، بُئین: «”اِی پیر، تی اِسم مِقَدَّس ووئِه، تی پادشاهی بیِه. Faic an caibideil |
بعد تختهایی ره بَدیمه که اونائه سَر کِسایی نیشته بینه که وِشونِ داوِریِ اِقتدار، هِدا بَییه بییه. و آدِمونِ جان ها ره بَدیمه که عیسی مَسیحِ شهادت هِدائِنِ خاطِری و خِدائه کِلامِ خاطِری، وِشونِ کلّه ها وِشونِ تَنِ جِم سیوا بَییه بییه. و کِسایی ره بَدیمه که اون وحشی جانِوَر و وه مِجسمه ره پرسش نَکارده بینه و وه علامِتِ شه پیشونی و دَسِ سَر قبول نَکارده بینه. وِشون اَت کَش دییه زنده بَینه و مَسیحِ هِمراه هزار سال سلطَنِت هاکاردِنه.